Jan Jacek Sztaudynger

Jan Jacek Sztaudynger
Państwo działania Polska
Data i miejsce urodzenia1946
Łódź
profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonometria, ekonometria stosowana, integracja gospodarcza, kapitał społeczny, prywatyzacja, statystyka, transformacja, wzrost gospodarczy
Alma MaterUniwersytet Łódzki
Profesura2007
Nauczyciel akademicki
UczelniaUniwersytet Łódzki
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Jan Jacek Sztaudynger (ur. 1946 roku w Łodzi) – polski ekonomista.

Życiorys

Ukończył II Liceum Ogólnokształcące, a w 1970 roku ekonometrię na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1970 roku pracuje w Instytucie Ekonometrii i Statystyki Uniwersytetu Łódzkiego (po podziale IEiS, pracuje w Instytucie Ekonometrii). W latach 1996-2012 pracował również w Salezjańskiej Wyższej Szkole Ekonomii i Zarządzania w Łodzi. W 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu tytuł profesora nauk ekonomicznych[1].

Jego badania i prace można zaliczyć do ekonometrii stosowanej. Zajmuje się wzrostem gospodarczym, bada oddziaływanie więzi społecznych (kapitału społecznego - przestępczości, małżeństw, dzietności i rozwodów) na wzrost gospodarczy. Próbuje wyznaczać optymalne dla wzrostu zróżnicowanie dochodów. Bada związki rodziny z gospodarką. J. Sztaudynger opublikował 95 prac naukowych. Kierował dziewięcioma projektami centralnymi. Wypromował 120 magistrów i ośmiu doktorów.

Od 1997 roku jest współorganizatorem konferencji „Etyka w życiu gospodarczym” oraz redaktorem czasopisma „Annales. Etyka w życiu gospodarczym”.

Był członkiem Rady Statystyki przy Prezesie Rady Ministrów. W okresie od października 2016 do 2018 był w Radzie Narodowego Centrum Nauki. Od wielu lat działa w NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Łódzkiego.

Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu[2].

Za książkę Modyfikacje funkcji produkcji i wydajności pracy z zastosowaniami otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego im. prof. Edwarda Lipińskiego (2004). W rankingu najczęściej cytowanych ekonomistów polskich „Gazety Bankowej” z kwietnia 2011, znalazł się na 18. miejscu.

W 2003 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[3].

Syn Jana Sztaudyngera – poety i fraszkopisarza. Żona Filomena pracowała jako projektant przemysłowy. Dwaj synowie, Jan i Marcin, ukończyli studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Są zatrudnieni w instytucjach samorządowych i finansowych w Łodzi.

Dzieła

  • Ekonometryczne modelowanie produkcji, wymiany zagranicznej i zadłużenia; Łódź, Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego, 1997
  • Modyfikacje funkcji produkcji i wydajności pracy z zastosowaniami, Łódź, Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego, 2003
  • Quarterly forecasting industrial models-exemplified by a model of the Polish apparel industry, Łódź, Uniwersytet Łódzki, 1973
  • Wzrost gospodarczy a kapitał społeczny, prywatyzacja i inflacja, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie