Jan Jacek Sztaudynger
Państwo działania | Polska |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 1946 Łódź |
profesor nauk ekonomicznych | |
Specjalność: ekonometria, ekonometria stosowana, integracja gospodarcza, kapitał społeczny, prywatyzacja, statystyka, transformacja, wzrost gospodarczy | |
Alma Mater | Uniwersytet Łódzki |
Profesura | 2007 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | Uniwersytet Łódzki |
Odznaczenia | |
Jan Jacek Sztaudynger (ur. 1946 roku w Łodzi) – polski ekonomista.
Życiorys
Ta sekcja od 2021-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Ukończył II Liceum Ogólnokształcące, a w 1970 roku ekonometrię na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1970 roku pracuje w Instytucie Ekonometrii i Statystyki Uniwersytetu Łódzkiego (po podziale IEiS, pracuje w Instytucie Ekonometrii). W latach 1996-2012 pracował również w Salezjańskiej Wyższej Szkole Ekonomii i Zarządzania w Łodzi. W 2007 Prezydent RP Lech Kaczyński nadał mu tytuł profesora nauk ekonomicznych[1].
Jego badania i prace można zaliczyć do ekonometrii stosowanej. Zajmuje się wzrostem gospodarczym, bada oddziaływanie więzi społecznych (kapitału społecznego - przestępczości, małżeństw, dzietności i rozwodów) na wzrost gospodarczy. Próbuje wyznaczać optymalne dla wzrostu zróżnicowanie dochodów. Bada związki rodziny z gospodarką. J. Sztaudynger opublikował 95 prac naukowych. Kierował dziewięcioma projektami centralnymi. Wypromował 120 magistrów i ośmiu doktorów.
Od 1997 roku jest współorganizatorem konferencji „Etyka w życiu gospodarczym” oraz redaktorem czasopisma „Annales. Etyka w życiu gospodarczym”.
Był członkiem Rady Statystyki przy Prezesie Rady Ministrów. W okresie od października 2016 do 2018 był w Radzie Narodowego Centrum Nauki. Od wielu lat działa w NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Łódzkiego.
Członek Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Poznaniu[2].
Za książkę Modyfikacje funkcji produkcji i wydajności pracy z zastosowaniami otrzymał nagrodę Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego im. prof. Edwarda Lipińskiego (2004). W rankingu najczęściej cytowanych ekonomistów polskich „Gazety Bankowej” z kwietnia 2011, znalazł się na 18. miejscu.
W 2003 został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[3].
Syn Jana Sztaudyngera – poety i fraszkopisarza. Żona Filomena pracowała jako projektant przemysłowy. Dwaj synowie, Jan i Marcin, ukończyli studia ekonomiczne na Uniwersytecie Łódzkim. Są zatrudnieni w instytucjach samorządowych i finansowych w Łodzi.
Dzieła
- Ekonometryczne modelowanie produkcji, wymiany zagranicznej i zadłużenia; Łódź, Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego, 1997
- Modyfikacje funkcji produkcji i wydajności pracy z zastosowaniami, Łódź, Wydaw. Uniwersytetu Łódzkiego, 2003
- Quarterly forecasting industrial models-exemplified by a model of the Polish apparel industry, Łódź, Uniwersytet Łódzki, 1973
- Wzrost gospodarczy a kapitał społeczny, prywatyzacja i inflacja, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
Przypisy
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 42, poz. 465
- ↑ Petycja AKO w obronie zwolnionych historyków z IPN. debata.olsztyn.pl, 5 września 2014. [dostęp 2019-02-26].
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 52, poz. 822
Bibliografia
- Biografia Jana Jacka Sztaudyngera na stronie uczelnianej
- Prof. Jan Jacek Sztaudynger, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2011-05-16] .
- Dzieła Jana Jacka Sztaudyngera w katalogu Biblioteki Narodowej