Jan Jargoń

Jan Jargoń
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1928
Pawłów

Data i miejsce śmierci

31 października 1995
Kraków

Instrumenty

organy

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

organista, kompozytor, pedagog

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”

Jan Jargoń (ur. 23 czerwca 1928 w Pawłowie, zm. 31 października 1995 w Krakowie) – organista i kompozytor.

Życiorys

Naukę muzyki rozpoczął w Średniej Szkole Muzycznej w Zabrzu. W latach 1947-1952 studiował grę na organach w klasie Bronisława Rutkowskiego, a od 1950 do 1956 kompozycję pod kierunkiem Stanisława Wiechowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. Jako student w 1950 uzyskał I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Bachowskim w Poznaniu. Od 1948 do 1951 uczył w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej w Bytomiu, a od 1954 w Państwowym Liceum Muzycznym w Krakowie. W 1956 rozpoczął działalność pedagogiczną w Katedrze Organów Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie. Tam pełnił kolejno funkcje prodziekana Wydziału Wychowania Muzycznego (1966-1969), dziekana Wydziału Instrumentalnego (1969-1972) oraz prorektora (1972-1975). W 1976 objął funkcję kierownika Katedry Organów i pełnił ją aż do śmierci. W 1981 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1987 profesora zwyczajnego. W latach 1973–1976 i 1979-1982 był członkiem Rady Wyższej Ministerstwa Kultury i Sztuki, a także członkiem Archidiecezjalnej Komisji ds. Muzyki Kościelnej przy Kurii Metropolitalnej w Krakowie, działając przez szereg lat w podkomisji do spraw budowy organów.

Od 2004 r. w Krakowie corocznie odbywają się Zaduszki Organowe im. prof. Jana Jargonia[1]

Życie prywatne

Żona Jana Jargonia miała na imię Ewa. Pochodziła z Brzuchowic kolo Lwowa. Była skrzypaczką. Po śmierci męża nadal mieszkała w Krakowie i udzielała korepetycji z muzyki. Zmarła przeżywszy męża[2].

Koncerty

Koncertował m.in. w Austrii, Bułgarii, Czechosłowacji, Danii, Francji, Hiszpanii, Holandii, Niemczech i na Węgrzech. Brał też aktywny udział w różnych międzynarodowych festiwalach i konkursach muzycznych poświęconych twórczości organowej (im. Johanna Sebastiana Bacha w Lipsku oraz Norymberdze i Pradze), a także w wielu nagraniach płytowych i radiowo-telewizyjnych w kraju i za granicą. W 1971 stał się inicjatorem i współorganizatorem Pracowni Konserwacji Zabytkowych Organów przy krakowskim oddziale PKZ. Jako jej stały konsultant naukowy współpracował przy renowacji kilkunastu obiektów, wśród których znajdowały się najcenniejsze polskie zabytkowe organy w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą, Olkuszu, Jędrzejowie). Przy jego udziale i konsultacji dokonano szeregu renowacji zabytkowych instrumentów istniejących w kościołach krakowskich (m.in. Kościół św. Mikołaja w Krakowie, Ojców Paulinów na Skałce, bazylice Mariackiej oraz Ojców Karmelitów na Piasku). Był także autorem wielu projektów założeń brzmieniowych nowo budowanych organów (m.in. w Filharmonii Krakowskiej, krakowskiej Akademii Muzycznej).

Nagrody

Kompozycje

  • Introdukcja. Passacaglia na organy (1953),
  • Kantata "Śląsk" na głosy solowe, chór i orkiestrę (1954-1955),
  • Koncert barokowy na organy i orkiestrę (1955),
  • Sonata na skrzypce i fortepian (1958),
  • Pieśni na sopran i fortepian (1959),
  • Triptychon per organo (1963)

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Odznaka tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej BAR.png
Autor: Jakubkaja, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka odznaki tytułu honorowego Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej
Portrait von Jan Jargon.jpg
Autor: IngridBB, Licencja: CC BY 3.0
Jan Jargon
Akademia Muzyczna Kraków.JPG
Akademia Muzyczna w Krakowie, od strony Plant/ul.Westerplatte