Jan Jerzy Urbański

Rzeźba św. Jana Nepomucena przed kościołem św. Macieja

Wrocław, Ostrów Tumski, pomnik św. Jana Nepomucena przed kolegiatą pw. Krzyża Świętego

Johann Georg Urbansky (ur. ok. 1675^[1] w Chlumcu Czechy, zm. po 1739) – rzeźbiarz.

Pierwotnie, w latach 1693–1697, kształcił się u praskiego artysty Jana Brokoffa, dzięki protekcji i stypendium właściciela Chlumca hr. Jana Franciszka Kolowrata. W 1697 roku przeprowadził się do Budziszyna, gdzie praktykował u Teodora Pauseweina. W 1718 roku został zaproszony przez kapitułę do Wrocławia i zamieszkał na Ostrowie Tumskim. W 1719 roku uzyskał obywatelstwo miasta^[1]. W latach 1719–23 pracował nad dekoracjami we wrocławskiej katedrze m.in. kazalnicy. W kolejnych latach wykonał ołtarz główny i boczne w kościele św. Antoniego (1721), dekoracje prospektu organowego w kościele św. Marii i Magdaleny (1722–25). Spod jego ręki wyszły alabastrowe reliefy epitafiów biskupów wrocławskich Gotfryda i Nankera oraz figury Ojców Kościoła na balustradzie prezbiterium w katedrze (1726). W 1723 roku wykonał pierwszy pomnik św. Jana Nepomucena przed kościołem św. Macieja. Trzy lata później ukończył ołtarz Matki Boskiej Bolesnej w kościele Bożego Ciała. W 1730 roku rozpoczął pracę nad drugą rzeźbą św. Nepomucena, znajdującą się obecnie przed kościołem św. Krzyża. Pomnik został ukończony w 1732 roku^[1] i obecnie jest największym pomnikiem świętego na świecie.

Urbański wykonał jeszcze dwa inne pomniki św. Jana Nepomucena: w 1724 roku figurę^[2] dla klasztoru jasnogórskiego w Częstochowie oraz w 1733 roku w Tyńcu nad Ślęzą. Jemu przypisywane jest autorstwo stalli w kościele benedyktynów w Lubiniu (1730-38)^[3] i ołtarz kościoła augustianów w Żaganiu.

Przypisy

Bibliografia

• Encyklopedia Wrocławia. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 934. ISBN 83-7384-561-5.
• Wojciech Chądzyński: Wrocław jakiego nie znacie. Wrocław: VIA NOVA, 2010. ISBN 978-83-60544-75-4.
• Marek Cetwiński: Historia Wrocławia w datach. Romual Gelles (red.) i inni. Wrocław: TMW Wratislawia, 1996.