Jan Kamiński (1922–2016)

Jan Kamiński

Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1922 Jarosław
Data śmierci	3 stycznia 2016
Minister
Okres	od 27 marca 1976[1] do 8 października 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Grób Jana Kamińskiego i Jana Kulzy na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jan Kamiński (ur. 1 stycznia 1922 w Jarosławiu, zm. 3 stycznia 2016 w Warszawie) – polski spółdzielca i polityk, poseł na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji, minister bez teki i minister (1976–1980).

Życiorys

Syn Władysława i Anieli. Od 1944 do 1945 służył w Wojsku Polskim w czasie II wojny światowej. W 1948 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Ukończył Wyższą Szkołę Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi. Był działaczem spółdzielczym. W latach 1948–1951 pracował w Centrali Rolniczej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska”. Od 1951 do 1956 był zastępcą dyrektora i następnie dyrektorem Centralnego Zarządu Polskich Zakładów Zbożowych, a następnie, do 1957, dyrektorem departamentu w Ministerstwie Skupu. W latach 1957–1965 pełnił funkcję naczelnego dyrektora Centralnego Zarządu Przemysłu Młynarskiego i następnie Centrali Przemysłu Zbożowo-Młynarskiego PZZ. Od 1965 do 1969 był wiceprezesem „Samopomocy Chłopskiej”. W latach 1969–1971 był związany z resortem przemysłu spożywczego i skupu, a od 1971 do 1988 był prezesem „Samopomocy Chłopskiej”. Od stycznia do marca 1976 pełnił urząd podsekretarza stanu w Ministerstwie Handlu Wewnętrznego i Usług. W okresie od 27 marca 1976 do 8 października 1980 był ministrem bez teki w rządach Piotra Jaroszewicza i Edwarda Babiucha oraz Edwarda Babiucha i Józefa Pińkowskiego. Od czerwca 1976 był prezesem Naczelnej Rady Spółdzielczości.

W latach 1972–1985 był posłem na Sejm PRL VI, VII i VIII kadencji.

Od 1975 do 1981 i od 1986 do 1990 był członkiem Komitetu Centralnego PZPR. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.

Zmarł 3 stycznia 2016 i 12 stycznia po mszy w Kościele św. Antoniego został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach^[2][3] (kwatera C16-1-1)^[4].

Odznaczenia

• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Złoty Krzyż Zasługi (1955)^[5]
• Srebrny Krzyż Zasługi (1952)^[6]

Przypisy

Bibliografia

• Leksykon Historii Polski z 1995
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej