Jan Kanan

Jan Kanan (gr.: Ἰωάννης Κανανός, Iōannēs Kananos) – bizantyński historyk żyjący w I połowie XV wieku. Autor Opowiadania o oblężeniu Konstantynopola.

O Janie Kananie nie wiadomo nic ponadto, że opisał jako naoczny świadek oblężenie Konstantynopola przez Turków w 1422 roku. Jego Opowiadanie o oblężeniu Konstantynopola (Diégesis perí tu en Konstantinupòleos gegonòtos polému) relacjonuje w drobiazgowy i naiwny sposób dzieje oblężenia stolicy przez 50. tysięczną armię sułtana Murada II^[1]. Sułtan turecki wyruszył pod Konstantynopol w odpowiedzi na próbę poparcia przez cesarza pretendenta do tronu sułtańskiego, Mustafy. Oblężenie rozpoczęło się 8 czerwca^[2]. Kolejne ataki tureckie zostały odparte, jak relacjonuje Kanan, dzięki bohaterskiej postawie oblężonych i pomocy Matki Boskiej widzianej w ciemnej szacie na murach miejskich^[1]. Ostatecznie sułtan zwinął oblężenie, zagrożony przez zgłaszającego pretensje do władzy młodszego brata^[2].

Opowiadanie Kanana zostało napisane językiem stanowiącym mieszaninę demotyku i języka literackiego. Relację uzupełniają cytaty z Pisma Świętego. Autor usprawiedliwia się przed czytelnikiem ze swego stylu, pisząc że nie umiał znaleźć w klasycznej grece wyrażeń oddających aktualne nazwy z zakresu wojskowości i życia codziennego^[1].

Przypisy

Bibliografia

• O. Jurewicz: Historia literatury bizantyńskiej. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 194-195. ISBN 83-04-01422-X.
• G. Ostrogorski: Dzieje Bizancjum. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.