Jan Kanty Wołowski
Data i miejsce urodzenia | 21 września] 1803 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 31 października 1864 |
Zawód, zajęcie | prawnik |
Narodowość | polska |
Tytuł naukowy | profesor postępowań sądowych |
Jan Kanty Wołowski (ur. 21 września 1803 w Warszawie, zm. 31 października 1864 w Narowczacie(ros.)[1]) – polski prawnik, pierwszy dziekan Wydziału Prawa warszawskiej Szkoły Głównej.
Życiorys
Pochodził ze spolonizowanej rodziny żydowskiej[2], która najpierw związała się z frankistami, a w 1759 przeszła na chrześcijaństwo; członkowie rodziny zmienili wówczas nazwisko z Szor na Wołowski[3][4]. W 1837 otrzymał nobilitację z potwierdzeniem herbu Czerwony, który w 1845 zmienił na herb Bawół[5].
W 1822 ukończył studia na Wydziale Prawa Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Od 1828 był adwokatem przy Sądzie Apelacyjnym, a od 1834 przy Sądzie Najwyższej Instancji Królestwa Polskiego. Po powstaniu listopadowym był plenipotentem Warszawy, od 1842 pomocnikiem naczelnego prokuratora IX Departamentu Rządzącego Senatu, a od 1847 do 1861 prokuratorem. W 1861 był przez kilka miesięcy dyrektorem głównym Rządowej Komisji Sprawiedliwości[6]. Również w 1861 był przewodniczącym specjalnej komisji, która opracował projekt kodeksu cywilnego dla Królestwa Polskiego[4].
W 1862 został powołany na stanowisko dziekana Wydziału Prawa tworzącej się warszawskiej Szkoły Głównej, a także został kierownikiem Katedry Prawa i Postępowania Cywilnego. Organizował Wydział oraz przygotowywał program wykładów, jednak ich nie podjął, ponieważ 15 czerwca 1863 został zesłany do Penzy za opracowywanie pism politycznych przeciwko władzom. W 1864 został pozbawiony stanowisk prokuratora, profesora oraz dziekana[6].
Na zesłaniu w Penzie, a następnie w Narowczacie przygotował dwutomowy podręcznik Kurs kodexu cywilnego, który ukazał się już po jego śmierci (wydany przez Feliksa Jeziorańskiego w 1868)[7].
Zmarł w 1864 w Narowczacie[6], po tym, jak niosąc pomoc podczas pożaru zaziębił się[4]. Jest pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod katakumbami-1-61/62)[4][8][9].
Przypisy
- ↑ Jan Kanty Wołowski (ID: sw.206242), M.J. Minakowski, Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 2013-06-29] (pol.).
- ↑ Jan Kanty Wołowski, Sławni Prawnicy [dostęp 2020-12-14] (pol.).
- ↑ Arthur Cygielman , Wolowski, Jewish Virtual Library [dostęp 2013-06-29] (ang.).
- ↑ a b c d Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1831-1890. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 147–150. ISBN 83-06-00465-5. (pol.).
- ↑ Ludwik Korwin, Szlachta neoficka t. II, Kraków 1939, s. 225.
- ↑ a b c Marzena Paszkowska: Jan Kanty Wołowski 1803-1864. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 48–50. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
- ↑ Kurs kodexu cywilnego. T. 1 / przez Jana Kantego Wołowskiego ; treści przedmiotów tudzież spis rozbieranych przepisów prawa dorobił, brakujące ustępy uzupełnił, wiadomości o świeżych zmianach prawodawstwa Jeziorański, Podlaska Biblioteka Cyfrowa [dostęp 2013-06-29] (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: Henrjetta Wołowska, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-05] .
- ↑ Henrietta Wołowska i Jan Kanty Wołowski, Moje cmentarze [dostęp 2021-05-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-03] (pol.).
Bibliografia
- Wojciech Witkowski: Aleksander This i Jan Kanty Wołowski. Wybitki prawnicy Królestwa Polskiego. Wyd. 1. Lublin: Wydawnictwo UMCS. ISBN 83-227-1798-9. (pol.).
- Marzena Paszkowska: Jan Kanty Wołowski 1803-1864. W: Grażyna Bałtruszajtys (red.): Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego 1808-2008. Wyd. 1. Warszawa: Lexis-Nexis, 2008, s. 48–50. ISBN 978-83-7334-905-6. (pol.).
- Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1831-1890. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 147–150. ISBN 83-06-00465-5. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Prace Jana Kantego Wołowskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Jana Kantego Wołowskiego na Cmentarzu Powązkowskim (kwatera Pod katakumbami, grób 61, 62)