Jan Karandziej

Jan Karandziej (ur. 15 maja 1955 w Republice Karelii) – polski hutnik, działacz antykomunistycznej opozycji w okresie PRL.

Życiorys

Ukończył Zasadniczą Szkołę Przemysłu Szklarskiego w Szczytnej. Pracował w hutach na południu Polski, w 1979 został zatrudniony w Stoczni Północnej w Gdańsku. W tym samym roku zaangażował się w działalność Wolnych Związków Zawodowych[1]. Brał udział w głodówce w Podkowie Leśnej (w maju 1980), której uczestnicy domagali się uwolnienia Mirosława Chojeckiego, Dariusza Kobzdeja i innych więźniów politycznych[2]. Jako członek KZ WZZ Wybrzeża, do którego wszedł w maju 1980 na miejsce Andrzeja Bulca[3] sygnował ulotkę wzywającą do strajku w obronie Anny Walentynowicz w sierpniu 1980[4]. Za prowadzoną działalność zwolniony z pracy w Stoczni Północnej. Przewodniczył komitetowi strajkowemu w Gdańskim Przedsiębiorstwie Robót Inżynieryjnych. Po wprowadzeniu stanu wojennego internowano go na okres od grudnia 1981 do lipca 1982[5]. Po zwolnieniu na emigracji, przebywał między innymi w Kalifornii Północnej, gdzie był założycielem polskiej biblioteki i współredagował Biuletyn Polityczny „Wiadomości”.

Do kraju powrócił w grudniu 1988, podejmował prace w różnych przedsiębiorstwach i zakładach komunalnych. W publicznych wystąpieniach należy do krytyków pierwszego przewodniczącego „Solidarności”, Lecha Wałęsy[6].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wolni związkowcy w Sejmie. rp.pl, 8 września 2008.
  2. ↑ Kalendarium 1980. kor.org.pl.
  3. ↑ Jan Karandziej. Musiałem przeskakiwać przez płot. „Biuletyn IPN”. nr 8-9, s. 130, 2006. 
  4. ↑ „Robotnik Wybrzeża” Nr7. owzzw.konto.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-05-20)]..
  5. ↑ Baza represjonowanych.
  6. ↑ Działacze WZZ krytycznie o Wałęsie, dobrze o Kaczyńskim. gazeta.pl, 7 września 2008. [dostęp 2009-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-15)].
  7. ↑ Jan Karandziej. IPN. [dostęp 2018-05-17].
  8. ↑ M.P. z 2018 r. poz. 564.

Bibliografia

  • Arkadiusz Kazański, Jan Karandziej, Encyklopedia Solidarności [dostęp 2018-05-17].