Jan Kiedrowicz

Jan Kiedrowicz (ur. 11 marca 1960 w Chojnicach) – polski szachista, sędzia i instruktor szachowy, mistrz międzynarodowy od 1987 roku.

Kariera szachowa

W 1982 r. podzielił II miejsce na turnieju rozegranym w Gdańsku. W 1983 r. wystąpił w finale mistrzostw Polski, rozegranym w Piotrkowie Trybunalskim (zajmując XV miejsce)^[1]. W tym samym roku zajął II miejsce w Lesku oraz dwukrotnie podzielił III miejsca na międzynarodowych turniejach w Białymstoku oraz Sopocie. W 1990 r. w Gdyni zdobył tytuł wicemistrza Polski w szachach błyskawicznych^[2]. W 1992 r. zdobył w Legnicy brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski w szachach błyskawicznych, natomiast w 1994 r. w Lubniewicach – brązowy medal drużynowych mistrzostw Polski (oba w barwach klubu "Górnik" Zabrze). W 1996 r. podzielił I miejsce (wspólnie z Jurijem Zezulkinem) w memoriale Emanuela Laskera w Barlinku^[3], w 1999 r. zdobył tytuł mistrza Gdańska^[4], natomiast w 2004 r. odniósł duży sukces, zdobywając w Rowach tytuł mistrza Polski osób niepełnosprawnych^[5] (był również dwukrotnie wicemistrzem Polski osób niepełnosprawnych, w latach 1998 oraz 2005). W 2010 r. zwyciężył w międzynarodowym turnieju w Chojnicach, natomiast w 2014 – w Jastrzębiej Górze^[6]. W 2015 r. w Jastrzębiej Górze podzielił II m. (za Marcinem Krzyżanowskim)^[7].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1984 r., z wynikiem 2425 punktów dzielił wówczas 6-8. miejsce wśród polskich szachistów^[8].