Jan Kościuszko

Jan Kościuszko

Kościuszko w 2013
Imię i nazwisko	Jan Aleksander Kościuszko
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	27 lutego 1954 Kraków
Sukcesy
2001–2002 – GSMP (mistrz)

Jan Kościuszko (ur. 27 lutego 1954 w Krakowie) – polski kierowca rajdowy i wyścigowy, przedsiębiorca, restaurator, filantrop.

Życiorys

Urodził się w Krakowie, jednak w młodości mieszkał w Zakopanem, gdzie uczęszczał do szkoły i uprawiał narciarstwo alpejskie w AZS Zakopane. Po powrocie do Krakowa podjął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, których nie ukończył^[1].

W 1977 roku zadebiutował Ładą 1500 S w RSMP, startując w Rajdzie Wisły. W 1982 roku rywalizował Zastavą 1100p, a od sezonu 1983 – Polskim Fiatem 125p^[2]. Jednocześnie w latach 1983–1984 bez sukcesów ścigał się w Formule Easter^[3][4]. W 1987 roku zadebiutował w GSMP, zdobywając mistrzostwo w kategorii III^[5]. Rok później został natomiast mistrzem w kategorii A-1600^[6]. W 1989 roku rozpoczął rywalizację Suzuki Swiftem GTi, którym zdobył mistrzostwo GSMP w kategorii N2^[7]. W 1991 roku zajął Lancią Deltą Integrale osiemnaste miejsce w klasyfikacji generalnej RSMP, finiszując m.in. na szóstym miejscu (pierwszym w klasie) w Rajdzie Krakowskim. W latach 1993–1996 nie uczestniczył w zawodach sportowych, powracając na trasy górskie i rajdowe Renault Clio Maxi w 1997 roku^[2]. Był wówczas 22. w klasyfikacji generalnej RSMP oraz trzeci w grupie A GSMP^[2][8]. Rok później został mistrzem grupy A oraz wicemistrzem w klasyfikacji generalnej GSMP^[9]. W 1999 roku zmienił pojazd na Mitsubishi Lancer Evo IV, ponownie wygrywając grupę A GSMP, a także zajmując trzecie miejsce w klasyfikacji ogólnej^[10]. W 2000 roku, rywalizując Mitsubishi Lancerem Evo IV oraz Toyotą Celiką GT-Four, był piętnasty w klasyfikacji RSMP, drugi w klasyfikacji GSMP oraz pierwszy w grupie A^[2][11]. W latach 2001–2002 zdobył mistrzostwo Polski w wyścigach górskich^[12]. Następnie ograniczył aktywność sportową, koncentrując się na wspieraniu kariery syna, Michała^[13].

W 1995 roku założył sieć restauracji Chłopskie Jadło. W 2006 roku za 27 milionów złotych sprzedał sieć spółce Sfinks Polska. Rok później utworzył sieć restauracji pod nazwą Polskie Jadło. Wskutek problemów spółki ze spłatą długów, w 2012 roku bank wypowiedział jej umowę kredytową, a rok później wobec spółki została ogłoszona upadłość likwidacyjna^[14].

Jest pomysłodawcą Wigilii dla potrzebujących w Krakowie, która odbywa się od 1996 roku pod nazwą „Wigilia i Pomoc”, a którą wspierały również m.in. Jerónimo Martins, Wawel, Uniwersytet Jagielloński i Zakon Maltański^[15][16]. Za organizację tego wydarzenia w 2008 roku został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[17]. W 2012 roku wygrał plebiscyt na Człowieka Roku miasta Krakowa^[18]. Natomiast w 2016 roku odebrał Medal Świętego Brata Alberta^[19].

Przypisy