Jan Koprowski

(c) Bundesarchiv, Bild 183-M1114-0041 / Katscherowski (verehel. Stark), / CC-BY-SA 3.0
Jan Koprowski (trzeci z prawej) na kongresie pisarzy w NRD, rok 1973

Jan Koprowski (ur. 10 lutego 1918 w Pokrzywnicy, wieś w województwie świętokrzyskim, powiat starachowicki, gmina Pawłów, zm. 5 listopada 2004 w Warszawie) – polski pisarz, publicysta, krytyk i tłumacz (gł. z języka niemieckiego).

Życie

Przed drugą wojną światową współpracował z miesięcznikiem "Okolica Poetów". Podczas wojny został wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec. Po wyzwoleniu wydawał tam tygodnik "Na obczyźnie" i własne wiersze oraz prowadził amatorski zespół teatralny. W 1947 powrócił do Polski i osiadł najpierw na Dolnym Śląsku, by po 1950 przenieść się do Łodzi. W latach 1953-1964 był kierownikiem literackim łódzkiego Teatru Nowego. Był też redaktorem czasopism literackich "Łódź Literacka" (1954), "Kronika" (1955-1957) i "Odgłosy" (1969-1972). W 1972 zamieszkał w Warszawie, gdzie był współredaktorem tygodnika "Literatura". W 1966 otrzymał Nagrodę Literacką Miasta Łodzi. W 1983 wybrany w skład Krajowej Rady Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej.

Według zasobów archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej w 1946, będąc pracownikiem Polskiej Misji Wojskowej w Berlinie został pozyskany do współpracy z MBP jako tajny współpracownik ps. Maczków[1]. Pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym Zarzew w Łodzi przy ul. Przybyszewskiego 325 (kwatera X, rząd 23, grób 8)[2].

Twórczość

Wiersze

  • Do mojej ziemi, 1936 (zbiór wierszy o tematyce wiejskiej)
  • Powrót, 1945
  • Droga do Warszawy, 1946
  • Do mojego syna, 1947
  • Swoje i bliskie, 1968
  • Nocne rodaków rozmowy, 1975

Proza

  • Opowieść o moim ojcu, 1950 (autobiograficzna)
  • Powrót do kraju, 1964 (wspomnienia)
  • Potomkowie Tespisa, 1966 (powieść "z kluczem" o łódzkim środowisku teatralnym)
  • Zielone drzewa, 1972 (opowiadania)
  • Wieczór w Café Raimund, 1975 (opowiadania)
  • Wieczory rodzinne, 1977 (opowiadania)

Reportaże

  • Z południa i północy, 1963
  • Podróże po bliskiej Europie, 1965
  • Na Wschodzie i na Zachodzie, 1970

Szkice literackie, felietony

  • Ludzie i książki, 1965
  • Dzień powszedni literatury, 1972
  • U nas i gdzie indziej, 1975
  • Przyjaciele i znajomi, 1977
  • Joseph von Eichendorff – ostatni rycerz romantyzmu. Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 1995, ISBN 83-85466-82-7

Przekłady

  • Z liryki obcej, 1945
  • w zbiorach wierszy własnych

Przypisy

  1. ↑ Joanna Siedlecka, Kryptonim "Liryka". Bezpieka wobec literatów, Warszawa 2008, s. 336.
  2. ↑ Cmentarz - strona główna, cmentarzekomunalne.lodz.systkom.pl [dostęp 2021-05-04].

Bibliografia

  • Fornalczyk F. O Janie Koprowskim w: Z rodu poetów, Łódź 1966

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-M1114-0041, Berlin, VII. Schriftstellerkongress, Eröffnung.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-M1114-0041 / Katscherowski (verehel. Stark), / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
ADN-ZB Katscherowski 14-11-73 Berlin: VII. Schriftstellerkongreß - Eröffnungstag
Freundschaftliches Gespräch in einer Kongreßpause zwischen Hermann Kant (r.), Ryszard Markiewicz, Rat der Botschaft der VR Polen in der DDR (2.v.r.), Jan Koprowski, Vorsitzender der Auslandskommission der Leitung des polnischen Schriftstellerverbandes (3.v.r.) und dem Übersetzer (2.v.l.). Der Schriftstellerkongreß der DDR nahm am Vormittag des 14.11.73 in der Berliner Kongreßhalle seine dreitägige Arbeit auf.