Jan Krahelski

Jan Krahelski

Data i miejsce urodzenia	25 maja 1884 Mazurki, gubernia mińska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1960 Gdańsk, Polska
Wojewoda poleski
Okres	od 14 lipca 1926 (do 23 grudnia 1926 p.o.) do 8 września 1932
Poprzednik	Kazimierz Młodzianowski
Następca	Wacław Kostek-Biernacki
Odznaczenia

Jan Krahelski (ur. 25 maja 1884 w Mazurkach, zm. 23 stycznia 1960^[1] w Gdańsku) – polski polityk, wojewoda poleski.

Życiorys

Ukończył Wyższą Szkołę Techniczną w Pradze z tytułem inżyniera melioracji. W czasie I wojny światowej służył w wojsku rosyjskim. Po jej zakończeniu wstąpił do Wojska Polskiego, w którym dosłużył się stopnia podpułkownika. W latach 1921–1922 kierował Podkomisją Poleską Mieszanej Komisji Granicznej na Wschodzie^[2]. Po odejściu z wojska, 9 marca 1925 został referentem w poleskim Urzędzie Wojewódzkim, następnie zaś 10 stycznia 1926 - kierownikiem starostwa w Łunińcu. Od 23 grudnia 1926 do 8 września 1932 zajmował stanowisko wojewody poleskiego (od 14 lipca 1926 był p.o. wojewody). Od 1932 do przejścia na emeryturę w 1935 był inspektorem melioracji w Ministerstwie Rolnictwa. Po przejściu na emeryturę mieszkał w majątku Mazurki k. Baranowicz, którego był właścicielem.

Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon V, kwatera TAR VII-6-243)^[1].

Rodzina

Jan Krahelski był synem Aleksandra i Jadwigi Krahelskich, bratem Wandy Krahelskiej-Filipowiczowej, mężem Janiny (zm. 1976), ojcem Krystyny Krahelskiej.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1928)^[3]

Przypisy

Grób Jana Krahelskiego na cmentarzu Srebrzysko

Bibliografia

• Krahelski Jan [w:] „Kto był kim w II Rzeczypospolitej”, pod red. prof. Jacka. M. Majchrowskiego, Warszawa 1994, wyd. I, s. 170.