Jan Krauze
| ||
.jpg) | ||
| Pełne imię i nazwisko | Jan Konrad Eligard Kelles-Krauze | |
| Data i miejsce urodzenia | 11 września 1881 Rakowicze (woj. wileńskie) | |
| Data i miejsce śmierci | 10 listopada 1969 Kraków | |
| Zawód, zajęcie | Maszynoznawca | |
| Tytuł naukowy | profesor | |
| Stanowisko | Rektor AGH | |
| Odznaczenia | ||
      | ||
Jan Konrad Eligard Krauze (ur. 11 września 1882 w Rakowiczach (woj. wileńskie), zm. 10 listopada 1969 w Krakowie) – polski profesor maszynoznawstwa, rektor AGH w latach 1924–1926[1].
Życiorys
Syn Michała Piotra Jana Konrada Eligarda Kelles-Krauze (1856–1928), i Weroniki z Makarewiczów (1959–1903). Miał pięcioro rodzeństwa: braci, Michała, Bohdana i Adama oraz dwie siostry, Zofię i Annę. Ukończył gimnazjum w Kijowie. Studiował na Uniwersytecie Św. Włodzimierza w Kijowie oraz na Politechnice Kijowskiej i Politechnice Lwowskiej[1].
Pracę jako naukowiec rozpoczął we Lwowie. W 1920 otrzymał nominację na profesora Maszynoznawstwa Ogólnego w Akademii Górniczej w Krakowie. W latach 1923–1924 oraz 1926–1927 został wybrany prorektorem, w latach 1924–1926 rektorem Akademii, w latach 1927–1930 był Dziekanem Wydziału Górniczego. Na AGH zreorganizował studia[1]. Jako pierwszy w Polsce wprowadził zasadę, że studenci łamiący regulamin studiów musieli składać prośbę o zezwolenie na dalsze studia.
W latach 1946–1950 był dziekanem Wydziału Elektromechanicznego.
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera XXIIA-zach-8)[2].
Życie prywatne
Miał tytuł barona. Od 20 grudnia 1920 był mężem dr med. Marii z Kowalczyków Krivanyi Krivan.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Srebrny Medal za Długoletnią Służbę
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Upamiętnienie
Na parterze pawilonu B-2, jednej z siedzib Wydziału Inżynierii Materiałowej i Robotyki, znajduje się tablica pamiątkowa dedykowana profesorowi Janowi Krauzemu.
Przypisy
- ↑ a b c Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 89.
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-05-10].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
Bibliografia
- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 331. [dostęp 2021-05-10].
- Jan Krauze. AGH. [dostęp 2014-03-29].
Media użyte na tej stronie
Adres wydawniczy: Lwów : Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932 (Lwów : Związkowe Zakł. Graf.)
Opis fizyczny: [1], 24 s. : il. ; 32 cm
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
Baretka: Złoty Medal Zwycięstwa i Wolności