Jan Krudowski

Jan Krudowski

porucznik kapelmistrz
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1882 Wólka, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Katyń, RFSRR, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	do 1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich 16 Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej
Stanowiska	kapelmistrz
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa (kampania wrześniowa)
Odznaczenia

Jan Krudowski (ur. 26 maja 1882 w Wólce, zm. w kwietniu 1940 w Katyniu) – porucznik kapelmistrz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Był synem Jana, technika drogowego, i Marii z Brzózków oraz bratem Józefa^[1], Zygmunta, Mariana i Stefana. Ukończył konserwatorium w Krakowie w 1903. Należał do Związku Walki Czynnej, Związku Strzeleckiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej.

Od 1923 służył jako kapelmistrz kontraktowy, następnie zawodowy. 15 maja 1930 powołany został z rezerwy do służby czynnej i przemianowany na oficera zawodowego w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 września 1928 i 3 lokatą w korpusie oficerów administracyjnych – grupa oficerów kapelmistrzów^[2].

W latach 30. XX wieku był kapelmistrzem 39 pułku piechoty Strzelców Lwowskich. W latach 1933–1939 był dyrygentem orkiestry 16 pułku piechoty w Tarnowie^[3]. Z dniem 31 grudnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku^[4].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Kozielsku. Na wiosnę 1940 został zabrany do Katynia i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940. Jest pochowany na terenie obecnego Polskiego Cmentarza Wojennego w Katyniu, gdzie w 1943 jego ciało zostało zidentyfikowane w toku ekshumacji prowadzonych przez Niemców pod numerem 3638^[5] (przy zwłokach zostały odnalezione legitymacja oficerska, legitymacja z odznaczeniami, legitymacja urzędnicza, zaświadczenie o chorobie, pismo wojskowe, okulary)^[6].

Był żonaty i miał dwoje dzieci. Jego brat Stefan (1890–1940) także był jeńcem w Kozielsku i został również ofiarą zbrodni katyńskiej.

Upamiętnienie

Jan Krudowski został upamiętniony wraz z innymi oficerami Wojska Polskiego na tablicy upamiętniającej ofiary zbrodni katyńskiej związane z Tarnowem, odsłoniętej w 1988 w kościele Świętego Krzyża i Świętego Filipa Neri w Tarnowie (prócz niego uhonorowany został m.in. także ppłk Stanisław Goździewski)^[7].

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie do stopnia kapitana^[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

13 kwietnia 2010 w ramach akcji „Katyń... pamiętamy” / „Katyń... Ocalić od zapomnienia”, w Bochni zostały zasadzone Dęby Pamięci, w tym honorujące Jana i Stefana Krudowskich^[9][10].

Awanse

• podporucznik - ze starszeństwem z dniem 1 września 1928 (w 1931 zajmował 3 lokatę w korpusie oficerów administracyjnych - grupa oficerów kapelmistrzów
• porucznik - ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932
• kapitan – 5 października 2007 pośmiertnie

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Niepodległości (9 listopada 1933, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)^[11][12]
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 389, 569.
• Lista starszeństwa korpusu oficerów administracji w: Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 5 z 03.08.1931 r.
• Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 311. [dostęp 2014-04-25].
• Jan Krudowski. katyn-pamietam.pl. [dostęp 2014-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 kwietnia 2014)].