Jan Kurzątkowski

Jan Kurzątkowski (ur. 23 marca 1899 w Radomiu, zm. 3 marca 1975 w Warszawie) – polski projektant, współzałożyciel Spółdzielni Artystów ŁAD, przez wiele lat związany z ASP w Warszawie.

Życiorys

Urodził się w Radomiu. Od 1919 studiował na Wydziale Architektury Wnętrz w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych, od 1926 należał do Spółdzielni Artystów ŁAD. W 1928 został asystentem prof. Wojciecha Jastrzębowskiego w Pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn Szkoły Sztuk Pięknych, równolegle został wykładowcą w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa. Od 1936 prowadził na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych wykłady z kompozycji brył i płaszczyzny. Podczas okupacji aktywnie angażował się w konspiracyjną działalność Miejskiej Szkoły Dokształcania Zawodowego. W 1945 został powołany do Rady Artystycznej w Związku Polskich Artystów Plastyków, równocześnie powrócił do pracy pedagogicznej w Wydziale Architektury Wnętrz ASP w Warszawie. Od 1949 współpracował z Biurem Nadzoru Estetyki Produkcji (od 1950 Instytut Wzornictwa Przemysłowego), był autorem projektów form szklanych, zabawek i mebli. W 1952 uzyskał tytuł profesora, a trzy lata później został kierownikiem Pracowni Mebla Akademii Sztuk Pięknych. Również w 1955 został profesorem zwyczajnym i kierownikiem Katedry Projektowania Wnętrz. Jan Kurzątkowski był stałym uczestnikiem komisji artystycznych powoływanych w Związku Polskich Artystów Plastyków, Polskim Stowarzyszeniu Plastyków, Instytucie Wzornictwa Przemysłowego, Ministerstwie Kultury i Sztuki[1].

Jego bratem był grafik i malarz Juliusz Kurzątkowski (1888–1952)[2].

Twórczość

W swej twórczości Jan Kurzątkowski zajmował się przede wszystkim meblarstwem i architekturą wnętrz. Innymi obszarami jego działalności było szkło użytkowe oraz papieroplastyka (był m.in. wykonawcą licznych zabawek choinkowych[3]).

Odznaczenia

Przypisy

  1. Słownik projektantów polskich, Instytut Wzornictwa Przemysłowego - Jan Kurzątkowski
  2. Urszula Kurzątkowska. Czy Juliusz Kurzątkowski trudnił się rzeźbą? Materiały do historii teatru lalek w Lublinie. „Studia i Materiały Lubelskie”. 18, s. 183, 2015. [dostęp 2021-02-04]. 
  3. Irena Huml: Choinkowe misterium. W: Anna Rudzka: Józef Gosławski. Rzeźby, monety, medale. Wyd. 1. Warszawa: Alegoria, 2009, s. 57. ISBN 978-83-62248-00-1.
  4. 11 lipca 1955 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144, pkt 77.
  5. 22 lipca 1952 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki” M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1078, pkt 68.
  6. 15 stycznia 1955 M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400, str. 1631

Bibliografia

  • Artyści plastycy okręgu warszawskiego ZPAP 1945-1970. Słownik biograficzny. Warszawa: Okręg Warszawski ZPAP, 1972.

Linki zewnętrzne