Jan Leśny

Jan Alojzy Leśny (ur. 24 maja 1947 w Wyrobkach k. Mogilna, zm. 14 lipca 1994 w Poznaniu) – polski historyk mediewista.

Życiorys

W 1965 ukończył liceum ogólnokształcące w Trzemesznie. W latach 1966-1972 studiował historię i archeologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1978 obronił pracę doktorską pt. Archaiczne formy obrony pograniczy plemiennych i państwowych u Słowian Zachodnich w VII-XIII wieku, (promotor: prof. Antoni Gąsiorowski). W grudniu 1988 Rada Naukowa Instytutu Historii UAM nadała mu stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy: Konstantyn i Metody apostołowie Słowian. Dzieło i jego losy.

Od 1972 pracował w Muzeum Początków Państwa Polskiego na Lednicy, a w następnym roku rozpoczął współpracę z Pracownią Słownika Starożytności Słowiańskich w Poznaniu, od 1978 na stanowisku adiunkta, a od 1989 na stanowisku docenta. W latach 1991-1994 pracował na stanowisku profesora kontraktowego w Katedrze Filologii Słowiańskiej na Wydziale Filologii Polskiej i Klasycznej UAM.

W latach 1987-1989 i 1993-1994 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Bałkanistycznej przy Oddziale PAN w Poznaniu.

Zainteresowania badawcze J. Leśnego obejmowały problematykę religijną wczesnośredniowiecznej Słowiańszczyzny i krajów bałkańskich, a także związków między Bałkanami a Polską. Był autorem ok. 180 haseł do Słownika Starożytności Słowiańskich (w większości odnoszących się do regionu bałkańskiego).

Był żonaty, miał córkę.

Wybrane publikacje

Grób Jana Leśnego na cmentarzy przy ul. Lutyckiej w Poznaniu

• (przekład) Lubomir Durković-Jakšić, Mickiewicz i Jugosłowianie, wstępem poprzedził Zdzisław Grot, z serbochorwackiego przetłumaczył. Jan Leśny, Witold Szulc i Bogusław Zieliński, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 1984.
• Konstantyn i Metody - apostołowie Słowian. Dzieło i jego losy, Poznań: Księgarnia Świętego Wojciecha 1987.
• (redakcja) Historia Królestwa Słowian czyli Latopis popa Duklanina, tłumaczenie z łac., wstęp, komentarze i tablice genealogiczne oprac. Jan Leśny, Warszawa: PWN 1988.
• Studia nad początkami serbskiej monarchii Nemaniczów (połowa XI - koniec XII wieku), Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1989.
• Historia Albanii, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1992, seria Historia Krajów i Narodów; współautorzy: Tadeusz Czekalski i Jerzy Hauziński (wyd. 2 zmienione - 2009).
• Bitwa na Kosowym Polu 1389, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie 2015; współautor: Ilona Czamańska.

Bibliografia

• Dr hab. Jan Leśny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2009-11-19] .
• Sima Ćirković, Jan Leśny (1947-1994), „Istorijski Łasopis” 40/41 (1993/1994), s. 394-396.
• M. Boksa, Spuścizny bałkanistów poznańskich Jana Leśnego i Wincentego Swobody w zbiorach Archiwum PAN w Poznaniu, [1]
• Wincenty Swoboda, Jan Leśny (1947-1994), „Roczniki Historyczne” 60 (1994), s. 263-272 (W aneksie bibliografia publikacji J. Leśnego).
• Witold Szulc, Jan Leśny (1947-1994) [w:] Zrodziła ich Ziemia Mogileńska, pod red. Czesława Łuczaka, Poznań 1997, s. 386-392.
• Andrzej Wędzki, Jan Leśny nie żyje, „Żnińskie Zeszyty Historyczne” 13 (1994), s. 55-57.