Jan Lenart
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 16 listopada 1921 Wilno |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 28 sierpnia 1944 Warszawa |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Armia Krajowa |
| Jednostki | batalion Zośka |
| Stanowiska | d-ca II plutonu „Alek” 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” |
| Główne wojny i bitwy | II wojna światowa powstanie warszawskie |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg){kind=small} | |
Jan Lenart ps. Jaś (ur. 16 listopada 1921 w Warszawie[1], zm. 28 sierpnia 1944 tamże) – podharcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca II plutonu „Alek" w 2. kompanii „Rudy” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.
Życiorys
Syn Bonawentury Lenarta – legionisty I Brygady, profesora warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych i Pauliny z Dederków, wnuk powstańca styczniowego. Brat podporucznika Wojciecha, który również poległ jako powstaniec. Siostrzeniec Mariana Dederki, kuzyn Witolda, krewny biskupa Jakuba Ignacego.
Urodził się i dzieciństwo spędził w Wilnie, gdzie jego ojciec kierował Pracownią Doświadczalną Liternictwa, Drukarstwa i Introligatorstwa Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Wileńskiego. W Warszawie ukończył Gimnazjum i Liceum im. Stefana Batorego. Następnie rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.
W czasie okupacji niemieckiej Jan Lenart działał w konspiracji. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola. Brał udział w akcjach:
- Akcja Wilanów - (był w grupie posterunek I, likwidującej żandarmerię niemiecką oraz policję granatową)
- Tłuszcz-Urle (grupa III ataku; wykolejenie i ostrzelanie niemieckiego pociągu)
- Par. 1 (baza leśna)
W powstaniu warszawskim walczył na Woli i Starym Mieście. Po śmierci Andrzeja Makólskiego objął dowództwo II plutonu „Alek”. Poległ 28. dnia powstania warszawskiego w walkach przy ul. Franciszkańskiej 12 na Starym Mieście. Miał 22 lata. Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Jego ciało odnaleziono dopiero w 1950 r. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera A20-2-29)[2].
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8 Według Muzeum Powstania Warszawskiego oraz "Wiernej rzeki harcerstwa" Barbary Wachowicz Jan Lenart urodził się w Wilnie
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
- Wachowicz Barbara: Wierna rzeka harcerstwa. Tom IV. To "Zośki" wiara! Gawęda o Harcerskim Batalionie Armii Krajowej "Zośka". Część 2. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2005, s. 137-167. ISBN 83-7399-030-5.
- Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 334, 396, 717. ISBN 83-06-01851-6.
Zobacz też
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).