Jan Maciejko
| Data i miejsce urodzenia | 2 stycznia 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 21 października 1993 |
| Obywatelstwo | |
| Pozycja | bramkarz |
| Odznaczenia | |
 | |
Jan Maciejko, (ur. 2 stycznia 1913 w Tarnowie, zm. 21 października 1993 w Krakowie) – polski hokeista, grający na pozycji bramkarza w drużynie hokejowej Cracovii.
W Cracovii spędził prawie całą karierę (1926–1951). Występował także w Wiśle Kraków. Pięciokrotny mistrz Polski, 28-krotny reprezentant kraju. Olimpijczyk z Sankt Moritz 1948 oraz uczestnik dwóch turniejów o mistrzostwo świata (1939 i 1947). Jeden z najlepszych bramkarzy w historii krakowskiego klubu.
W czasie wojny obronnej Polski w 1939 r. ranny pod Biłgorajem. Od grudnia 1939 dowódca grupy dywersyjnej okręgowego Kedywu Kraków. Pod pseudonimem „Ryś” – był bohaterem walk z Niemcami, żołnierz I batalionu „Barbara” w Tarnowskiem. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.
Po zakończeniu kariery zawodniczej trener Podhala Nowy Targ, Cracovii, AZS Kraków i Olszy Kraków.
Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[1].
Przypisy
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów.. rakowice.eu. [dostęp 2017-03-22].
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Jan Maciejko – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (pol.).
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy |
|
| Napastnicy |
|
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).