Jan Minczakowski

Jan Minczakowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 października 1893
Zagrobela

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 1949
Siedlce

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png Armia Austro-Węgier
Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

16 Pułk Piechoty

Stanowiska

kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920-1941) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Jan Minczakowski (ur. 16 października 1893 w Zagrobeli, zm. 26 kwietnia 1949 w Siedlcach) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 16 października 1893 we wsi Zagrobela, w ówczesnym powiecie tarnopolskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Michała i Marii. Był starszym bratem Władysława (ur. 11 września 1895), żołnierza Legionów Polskich[1], porucznika piechoty rezerwy Wojska Polskiego[2], kawalera Krzyża Niepodległości (pośmiertnie 16 marca 1933[3]) i Krzyża Walecznych (dwukrotnie)[4] oraz Antona (ur. 20 czerwca 1900), pracownika pocztowego[5], i prawdopodobnie Mieczysława Tadeusza (1913–1940), podporucznika piechoty Wojska Polskiego, zamordowanego w Charkowie[6].

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarskiej i królewskiej Armii. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. Pułk Piechoty Nr 30. Na stopnień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 listopada 1917 w korpusie oficerów rezerwy piechoty[7].

Po przyjęciu do Wojska Polskiego został przydzielony do 35 Pułku Piechoty. W jego szeregach walczył na wojnie z bolszewikami. 23 lipca 1920 wyróżnił się w walkach o Pyszki[8].

Po zakończeniu działań wojennych kontynuował służbę w 35 pp, który stacjonował w Łukowie, a od września 1925 w Brześciu nad Bugiem[9][10][11]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 982. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12], a 12 kwietnia 1927 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1927 i 84. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13]. W maju tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy III batalionu[14], ale w następnym miesiącu przesunięty na stanowisko kwatermistrza[15][16], a w marcu 1931 przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu[17][18]. W czerwcu 1934 został przeniesiony do 16 Pułku Piechoty w Tarnowie na stanowisko kwatermistrza[19]. W lipcu 1935 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr V[20], a następnie przeniesiony w stan spoczynku. Od października 1936 był członkiem Zarządu Związku Rezerwistów w Siedlcach[21]. W marcu 1938 został wybrany sekretarzem Zarządu obwodu powiatowego L.O.P.P. w Siedlcach[22].

Zmarł 26 kwietnia 1949, w wieku 55 lat. Pochowany na Cmentarzu Centralnym (stara część) w Siedlcach (sektor 30-1-5)[23].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Żołnierze Niepodległości. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-11-20]..
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 283, 442.
  3. ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 59 z 30 grudnia 1922 roku, s. 951.
  5. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego. [dostęp 2020-11-20].
  6. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 352.
  7. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 355, 546.
  8. ↑ Brzychaczek 1929 ↓, s. 34-35.
  9. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 121, 773.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 227, 413.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 211, 357.
  12. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 54.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927 roku, s. 119.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 144.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 25 czerwca 1927 roku, s. 190.
  16. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 51, 181.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30, 565.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 90.
  21. ↑ Z życia organizacyj. Walne Zebranie Zw. Rezerwistów. „Życie Podlasia”. Rok 3. Nr 44 (131), s. 2, 1 listopada 1936. Siedlce: Podlaska Spółdzielnia Wydawnicza. [dostęp 2021-06-15]. 
  22. ↑ Z Kraju. Siedlce. Liga obrony powietrznej państwa. „Kurjer Warszawski”. Rok 118. Nr 85, s. 16, 27 marca 1938. Warszawa. [dostęp 2021-06-15]. 
  23. ↑ Zarząd Cmentarzy Rzymskokatolickich w Siedlcach - wyszukiwarka osób pochowanych, siedlce.grobonet.com [dostęp 2021-06-15].
  24. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 51.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 30.
  26. ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 546.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.

It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.

After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).