Jan Musiał (senator)

Jan Musiał
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1948 Częstochowa
Wojewoda przemyski
Okres	od 1 czerwca 1990 do 26 października 1992
Przynależność polityczna	Porozumienie Centrum
Poprzednik	Andrzej Wojciechowski
Następca	Adam Pęzioł
Odznaczenia

Jan Antoni Musiał (ur. 1 stycznia 1948 w Częstochowie) – polski polityk, literaturoznawca, nauczyciel akademicki i dziennikarz, doktor nauk humanistycznych, działacz opozycji w okresie PRL, senator I i II kadencji, wojewoda przemyski (1990–1992).

Życiorys

Syn Franciszka i Franciszki. Po masakrach z grudnia 1970 brał udział w manifestacjach studenckich, w związku z czym został uwięziony^[1] pod zarzutem rozpowszechniania „fałszywych” wiadomości o wydarzeniach na Wybrzeżu. W 1972 ukończył studia filologiczne na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1972–1973 był nauczycielem w szkole w Czułowie. Od 1973 do 1981 pracował jako dziennikarz „Nowin” i „Konfrontacji”.

We wrześniu 1980 wstąpił do „Solidarności”. W styczniu i lutym 1981 był uczestnikiem strajku, który doprowadził do podpisania porozumień rzeszowsko-ustrzyckich. Był twórcą i redaktorem „Biuletynu Informacyjnego Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego Solidarność” (1980–1981), biuletynu strajkowego „Trwamy” (1981) i miesięcznika „Z Dołu” (1981)^[2]. Po wprowadzeniu stanu wojennego ukrywał się, był poszukiwany listem gończym. 27 października 1982 został zatrzymany w Przemyślu. Był współredaktorem drugoobiegowych wydawnictw związku „Solidarność Trwa” (1982) i „Busoli” (1982–1988), publikował w prasie podziemnej wydawanej w Rzeszowie, Przemyślu i Stalowej Woli.

W latach 1982–1989 pełnił funkcję redaktora „Rocznika Instytutu Wyższej Kultury Religijnej”. Od 1984 był instruktorem bibliotecznym w Kurii Biskupiej w Przemyślu, a w latach 1985–1988 wykładowcą języka polskiego w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. W latach 1985–1990 był redaktorem monografii historycznych z cyklu Biblioteczka Przemyska i współredaktorem I tomu monografii Diecezja Przemyska w latach 1939–1945. W latach 1988–1992 pełnił funkcję sekretarza Diecezjalnej Rady Kultury. Był wykładowcą „latającego” uniwersytetu ludowego w diecezji przemyskiej, członkiem opozycyjnego Klubu Myśli Politycznej „Dziekania” oraz członkiem zespołu niezależnych historyków pod patronatem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W latach 1986–1989 redagował niezależne pismo „Rola Katolicka”, wydawane pod patronatem biskupa Ignacego Tokarczuka.

W wyborach parlamentarnych z 4 czerwca 1989 został wybrany na senatora I kadencji z ramienia Komitetu Obywatelskiego^[3]. W 1991 uzyskał reelekcję do Senatu II kadencji z listy POC (jako przedstawiciel Porozumienia Centrum)^[4]. W Senacie reprezentował województwo przemyskie. 1 czerwca 1990 został powołany na stanowisko wojewody przemyskiego^[5]. Stał się pierwszym po przemianach niekomunistycznym wojewodą w tym województwie (zastąpił Andrzeja Wojciechowskiego). Jego zastępcą, powołanym 1 marca 1990, był Wiesław Winiarz, zajmujący stanowisko wicewojewody. 28 października 1992 Jana Musiała odwołano ze stanowiska wojewody^[6]. Jego następcą 17 lutego 1993 został Adam Pęzioł^[7].

Od marca 1993 do lipca 1994 Jan Musiał był redaktorem naczelnym dziennika regionalnego „Nowiny” w Rzeszowie, a od 1994 do 1997 wydawcą „Zeszytów Akcji Katolickiej Archidiecezji Przemyskiej”. W latach 1994–1996 pracował jako nauczyciel w I Liceum Ogólnokształcącym w Przemyślu. W latach 1994–1997 był prezesem przemyskiego oddziału Klubu Inteligencji Katolickiej. Został także członkiem Stowarzyszenia Pamięci Orląt Przemyskich, Przemyskiego Towarzystwa Kulturalnego, Stowarzyszenia Wspólnota Polska, Towarzystwa Rozwoju Regionalnego Polski Południowo-Wschodniej i Diecezjalnej Rady Kultury. W latach 1996–1998 był prezesem wydawnictwa R-Press w Rzeszowie. W okresie rządu Jerzego Buzka od 1998 do 1999 kierował Polską Agencją Informacyjną w Warszawie.

W 2000 został dyrektorem Kolegium Nauczycielskiego w Przemyślu, a w 2001 objął stanowisko kanclerza Państwowej Wyższej Szkoły Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu. Został też ponownie wykładowcą w WSD w Przemyślu. W 2006 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim uzyskał stopień naukowy doktora nauk humanistycznych na podstawie pracy zatytułowanej Wartość i wartościowanie w pracach Stefana Kołaczkowskiego o literaturze^[8].

Zasiadał w radzie politycznej Porozumienia Polskich Chrześcijańskich Demokratów i w zarządzie tej partii na Podkarpaciu, później związany z Prawem i Sprawiedliwością. W wyborach prezydenckich w 2010 poparł kandydaturę Marka Jurka i wszedł w skład jego społecznego komitetu poparcia^[9].

Odznaczenia

• Krzyż Wolności i Solidarności (2014)^[10]
• Order Świętego Sylwestra (1999)

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-03-29].
• Jan Musiał, senator pierwszej kadencji. Archiwa Przełomu. [dostęp 2017-03-29].