Jan Nagiel

Jan Nagiel
starszy szeregowy
Data i miejsce urodzenia	26 września 1894 Częstochowa
Data i miejsce śmierci	7 sierpnia 1920 Dorohusk
Przebieg służby
Lata służby	1918–1920
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	27 Pułk Piechoty
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Jan Nagiel (ur. 26 września 1894 w Częstochowie, zm. 7 sierpnia 1920 w Dorohusku) – starszy szeregowy Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Był synem Aleksandra i Łucji z Rakfałów^[1]. Absolwent Szkoły Ludowej, pracował jako murarz. Od 28 listopada 1918 służył w Wojsku Polskim, przydzielony do 7 kompanii 27 pułku piechoty. Walczył jego szeregach na froncie wojny polsko-bolszewickiej. Wyróżnił się w czerwcu 1920 w walkach pod Wołodarką przeciwko Armii Konnej Budionnego, wykonując ochotniczo zadanie zwiadowcze pod ostrzałem nieprzyjaciela, został za to odznaczony Krzyżem Srebrnym Wojskowego Orderu Virtuti Militari (pośmiertnie w 1921^[2])^[3]. Zginął 7 sierpnia 1920 w Dorohusku i tam został pochowany^[4]. Był kawalerem.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 1266^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Teofil Nowicki: Zarys historii wojennej 27-go Pułku Piechoty. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.