Jan Nagrabiecki

Grób Jana Nagrabieckiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jan Nagrabiecki (ur. 28 listopada 1920 w Białymstoku, zm. 30 stycznia 2011 w Warszawie^[1]) – polski poeta. Żołnierz AK (ps. „Wandal”). Debiutował w 1945 roku na łamach prasy. Absolwent KUL-u. Pracował w Ministerstwie Kultury i Sztuki, w latach 1964-1966 był naczelnym redaktorem pisma „Teatr Ludowy”.

Zmarł 30 stycznia 2011 w Warszawie. Pogrzeb Jana Nagrabieckiego odbył się 9 lutego 2011 w kościele pw. św. Jozafata, pochowany został na Powązkach Wojskowych (kwatera B37-1-23)^[2].

Twórczość

• „Hejnał” (1947) - poezje
• „Rozważania wiosenne” (1952) - poezje
• „Strofy wiślane 1945-1956" (1957) - poezje
• „Gasnące linie” (1965) - poezje
• „Piąte imię wiatru” (1970) - poezje
• „Rozmowy horyzontów” (1972) - dwa poematy
• „Kamienne salta” (1974) - poezje
• „Chmura słoneczna” (1979) - poezje
• „Drzwi do ogrodu” (1986) - poezje
• „Anna German” (1988) - biografia
• „Idąc na hasło. Zapiski partyzanta” (1989)

Przypisy