Jan Osiński

Jan Osiński

Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1975 Michów
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 2010 Smoleńsk
Sekretarz biskupa polowego Wojska Polskiego
Okres sprawowania	2004–2010
Wicekanclerz Kurii Polowej Wojska Polskiego
Okres sprawowania	2007–2010
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
Prezbiterat	27 maja 2001
Odznaczenia

Jan Osiński

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	24 marca 1975 Michów
Data śmierci	10 kwietnia 2010
Przebieg służby
Siły zbrojne	Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej
Jednostki	Ordynariat Polowy Wojska Polskiego
Stanowiska	kapelan Wojskowego Wymiaru Sprawiedliwości, kapelana Pierwszej Bazy Lotniczej w Warszawie, naczelny kapelan Straży Ochrony Kolei, kapelan Komendy Głównej Straży Ochrony Kolei, wicekanclerz Kurii Polowej Wojska Polskiego, sekretarz biskupa polowego Wojska Polskiego

Grób ks. płk. Jana Osińskiego i bpa Tadeusza Płoskiego w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie

Jan Kazimierz Osiński (ur. 24 marca 1975 w Michowie, zm. 10 kwietnia 2010 w Smoleńsku) − polski duchowny rzymskokatolicki, podpułkownik Wojska Polskiego, sekretarz biskupa polowego Wojska Polskiego w latach 2004–2010, wicekanclerz Kurii Polowej w latach 2007–2010; pośmiertnie awansowany do stopnia pułkownika (2010)^[1][2].

Życiorys

Urodził się 24 marca 1975 w Michowie w rodzinie Henryka i Stanisławy z domu Rączka. Uczęszczał do liceum ogólnokształcącego w Michowie. W sierpniu 1994 został studentem na Wydziale Elektroniki Wojskowej Akademii Technicznej^[3]. W 1995 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Świętego Jana Chrzciciela w Warszawie z zamiarem zostania kapłanem Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.

Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa polowego Sławoja Leszka Głódzia 27 maja 2001. Pierwszą placówką ks. Osińskiego była parafia wojskowa w Dęblinie. W 2003 mianowany został na stopień porucznika. Rok później został wikariuszem parafii przy katedrze polowej NMP Królowej Polski w Warszawie. Wtedy też został sekretarzem biskupa polowego. Mianowano go na stopień kapitana.

15 listopada 2004 został osobistym sekretarzem biskupa polowego Tadeusza Płoskiego^[4]. W tym też roku został korespondentem Ordynariatu Polowego WP dla Radia Watykańskiego^[5]. W listopadzie 2005 mianowany został kapelanem Wojskowego Wymiaru Sprawiedliwości. W tym samym roku awansował do stopnia majora, zaś w 2006 do stopnia podpułkownika.

W 2007 powierzono mu urzędy: wicekanclerza Kurii Polowej Wojska Polskiego i kapelana 1. Bazy Lotniczej w Warszawie, naczelnego kapelana Straży Ochrony Kolei oraz kapelana Komendy Głównej Straży Ochrony Kolei w Warszawie. W 2008 ukończył studia na Wydziale Prawa Kanonicznego w Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (tytuł magistra – licencjata w zakresie prawa kanonicznego)^[6] i rozpoczął studia doktoranckie na Wydziale Prawa i Administracji tej samej uczelni^[3].

W 2009 powołany został na urząd zastępcy sekretarza generalnego Synodu Ordynariatu Polowego w Polsce. Zginął 10 kwietnia 2010 w wyniku katastrofy polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku w drodze na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej^[7][8]. Pochowany 19 kwietnia 2010 w katedrze polowej Wojska Polskiego w Warszawie. 13 kwietnia 2010 został pośmiertnie awansowany przez Ministra Obrony Narodowej na stopień pułkownika^[9].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2010, pośmiertnie)^[10]
• Lotniczy Krzyż Zasługi (2009)^[11]
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2010)^[3]
• Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” (2008)^[3]
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (2005)^[3]
• Tytuł "Zasłużony dla Miasta Warszawy" (2010, pośmiertnie)^[12].

Upamiętnienie

3 października 2010 w kościele w rodzinnym Michowie odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą Janowi Osińskiemu^[13], a 10 kwietnia 2011 upamiętniono go, wraz z bp. Tadeuszem Płoskim, na tablicy pamiątkowej odsłoniętej w kościele parafii wojskowej św. Augustyna w Złocieńcu^[14]. W michowskim kościele postać księdza Osińskiego upamiętniono także witrażem, poświęconym 25 września 2011 roku w obecności dostojników kościelnych i państwowych^[15].

Przypisy