Jan Ostrowski (socjalista)

Jan Ostrowski
Hart
Ilustracja
Starszy ogniomistrz Starszy ogniomistrz
Data urodzenia

1910

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1944
Warszawa, Polska

Przebieg służby
Siły zbrojne

Gwardia Ludowa WRN

Stanowiska

dowódca plutonu 323 III Batalionu OW PPS im. Stefana Okrzei III Obwodu AK Wola

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
powstanie warszawskie

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari (1944) Krzyż Walecznych

Jan Ostrowski, w literaturze także jako Janusz Ostrowski, pseud. „Hart”[1] (ur. 1910, zm. 17 sierpnia 1944 w Warszawie) – tramwajarz, dowódca plutonu 323 w III batalionie OW PPS im. Stefana Okrzei na warszawskiej Woli. Uczestnik walk na Woli i Muranowie w trakcie powstania warszawskiego. Zmarł w wyniku odniesionych ran.

Życiorys

Elektryk. Wieloletni pracownik, na stanowisku majstra, w Głównych Warsztatów Tramwajów Miejskich na Woli[2][3]. Według innej wersji pracownik Wydziału Budowlano-Drogowego Tramwajów Miejskich[4].

Od 1939 członek Gwardii Ludowej WRN. W stopniu starszego ogniomistrza artylerii dowodził kadrową 2 kompanią, a po przekształceniu 323 plutonem Armii krajowej w III batalionie Gwardii Ludowej WRN. W 1943 organizator zamachu na Alfreda Dehnela, niemieckiego naczelnika Warsztatów tramwajowych Wola. Na czele swojego plutonu walczył na Woli, następnie w ramach kompanii wolskiej dowodził plutonem na Muranowie w zgrupowaniu „Leśnik”. Ciężko raniony 10 sierpnia w boju na ulicy Inflanckiej. Zmarł siedem dni później w szpitalu.

Odznaczony pośmiertnie[5] 16 sierpnia Krzyżem Walecznych[6]. Odznaczony pośmiertnie rozkazem dowódcy AK nr 424 z 18 września 1944 Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari „za dzielność, inicjatywę i dobry przykład dla podwładnych”[7]. Order został zweryfikowany pozytywnie uchwałą Kapituły Orderu Wojennego Virtuti Militari z dnia 13 października 2011[8]. Prawdopodobnie pośmiertnie awansowany do stopnia podporucznika[2].

Przypisy

  1. ↑ W niektórych publikacja występuje błędnie jako "Chart"
  2. ↑ a b Juliusz Kulesza: W murach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych. Warszawa: 2003, s. 311.
  3. ↑ Leonard Dubacki: Lista strat tramwajarzy warszawskich poległych i zmordowanych w latach okupacji hitlerowskiej (1929-1945). W: Bogdan Gadomski (red.): Tramwajarze warszawscy wczoraj i dziś. Warszawa: PWN, 1982, s. 495.Sprawdź autora:1.
  4. ↑ Ryszard Maciąg: Powstanie i struktura organizacyjna GL PPS-WRN na Ochocie i Woli [w]: Z lat wojny, okupacji i odbudowy. T. V. Warszawa: 1974, s. 141.
  5. ↑ Tak w rozkazie. Zapewne sądzono że nie żyje.
  6. ↑ Piotr Matusak (pod red.): Powstanie warszawskie 1944. Wybór dokumentów. T. 4. Warszawa: 2003, s. 133.
  7. ↑ J. Kreusch, A. K. Kunert, T. Labuszewski (oprac.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. T. IV. Warszawa: 1997, s. 100.
  8. ↑ Potwierdzono nadanie Virtuti Militari 104 powstańcom. Informacja [w: prezydent.pl]. [dostęp 2011-12-08]. (pol.).

Bibliografia

  • Kreusch J., Kunert A. K., Labuszewski T. (oprac.), Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, T. IV, Warszawa 1997.
  • Juliusz Kulesza, W murach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, Warszawa: „Askon”, 2003, ISBN 83-87545-77-5, OCLC 830543469.
  • Maciąg R., Powstanie i struktura organizacyjna GL PPS-WRN na Ochocie i Woli [w]: Z lat wojny, okupacji i odbudowy, T. V, Ministerstwo Obrony Narodowej, Warszawa 1974.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet st sierz 38.svg
Naramiennik starszego sierżanta Wojska Polskiego (1938-39).
Ostrowski PPS.jpg
Jan Ostrowski, żołnierz OW PPS i Zgrupowania "Leśnik" Poległ w Powstaniu Warszawskim