Jan Pakosławic

Ten artykuł od 2016-03 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Jan Pakosławic ze Strożysk (zm. ok. 1374) – dyplomata i rycerz. Przyjął nazwisko Rzeszowski. Był założycielem rodu Półkoziców Rzeszowskich, którzy władali miastem do 1583.

Pomnik w Rzeszowie

Był właścicielem dóbr strożyskich, zaś 19 stycznia 1354 r. Kazimierz Wielki nadał mu miasto Rzeszów z okolicą po Dąbrowę na północy, Czudec na zachodzie i wieś Leżajsk na wschodzie.

Około 1360 Jan Pakosławic wystawił w Rzeszowie na Staromieściu kościół pw. świętych Wojciecha i Katarzyny.

Miał trzech synów, z których każdy miał na imię Jan:

• Jan Feliks Rzeszowski z Przybyszówki był kontynuatorem linii Półkoziców Rzeszowskich
• Jan Rzeszowski (zm. 1436)
• Jan z Rzeszowa Staromiejski

Po śmierci Jana Pakosławica ok. 1374 r. dobra rzeszowskie przypadły jego synom, ale nadal zarządzane były wspólnie. Obejmowały one wówczas miasto i 26 wsi. Dopiero w 1450 r. nastąpił podział majątku na trzy oddzielne zespoły.