Jan Piński

Jan Piński
Ilustracja
Jan Piński, Warszawa 2012
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

20 marca 1979
Warszawa

Tytuł szachowy

mistrz międzynarodowy (1999)

Ranking FIDE

2328 (01.06.2022)

Miejsce w kraju

131

Jan Zdzisław Piński (ur. 20 marca 1979 w Warszawie) – polski dziennikarz, publicysta, od 2012 do 15 listopada 2015 redaktor naczelny miesięczników „Uważam Rze” i „Uważam Rze Historia”. Od grudnia 2015 do 30 października 2017 redaktor naczelny „Gazety Finansowej”; szachista.

Praca zawodowa

Od 1997 funkcjonuje w zawodzie dziennikarskim[1]. Absolwent studiów politologii na Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od lipca 2001 do lutego 2009 pracował w tygodniku „Wprost”. Specjalizował się w tematyce ekonomicznej i dziennikarstwie śledczym. Był autorem m.in. serii artykułów dotyczących afery Orlenu i interesów przedsiębiorstwa J&S oraz polskiego rynku farmaceutycznego. Od maja 2008 do lutego 2009 był szefem działu krajowego „Wprost”. W lutym 2009 powołany na stanowisko szefa „Wiadomości” TVP1[2]. Od czerwca 2009[3] do 1 października 2009[4] dyrektor Agencji Informacji TVP.

W 2011 był redaktorem naczelnym tygodnika „Wręcz Przeciwnie”. Później był szefem działu Wiadomości portalu WWW „Nowy Ekran”[5]. Od końca listopada 2012 do 15 listopada 2015 był redaktorem naczelnym magazynu „Uważam Rze”[6]. W grudniu 2015 został redaktorem naczelnym „Gazety Finansowej”[7]. Współpracuje także z tygodnikiem „Najwyższy Czas!”. W październiku 2017 przestał pełnić funkcję redaktora naczelnego tygodnika „Gazeta Finansowa”, pozostaje jednak dziennikarzem tego tytułu[8].

Za pośrednictwem swojej spółki „Instytut Zarządzania Informacją” rozpoczął w 2016 wydawanie magazynów „Polska bez Cenzury” i „Historia bez cenzury”, których został redaktorem naczelnym[9]. W 2021 roku poszerzył ofertę wydawniczą o kwartalnik „Historia Ekspert”[10]. Jest także wydawcą czasopisma „Historia na Weekend” i redaktorem naczelnym portalu Wieści24.pl[11][1].

W latach 2015–2020 publikował teksty na łamach „Warszawskiej Gazety”, którą opuścił w proteście przeciwko nazwaniu grupy europosłów antypolskimi politycznymi szmatami przez tygodnik[12].

Kariera szachowa

W 1995 zdobył w Żaganiu wicemistrzostwo Europy juniorów do 16 lat[13][1], natomiast w 1999 w Trzebini – brązowy medal mistrzostw Polski juniorów do 20 lat. W 1999 jedyny raz w karierze wystąpił w finale indywidualnych mistrzostw Polski, zajmując w Polanicy-Zdroju VIII miejsce[14]. Również w 1999 Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu tytuł mistrza międzynarodowego. W 2001 zdobył tytuł drużynowego wicemistrza Polski (w barwach „Devo Maratonu” Łomża). Od 2002 w turniejach klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową startuje bardzo rzadko[15].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1999, z wynikiem 2444 punktów zajmował wówczas 18. miejsce wśród polskich szachistów[16].

Pełni funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Panorama Szachowa”[17].

Publikacje

  • Sicilian Kalashnikov (ISBN 1-85744-257-1), wspólnie z Jacobem Aagaardem, Everyman Chess, 2001
  • Classical Dutch (ISBN 1-85744-307-1), Everyman Chess, 2002
  • The Four Knights (ISBN 1-85744-311-X), Everyman Chess, 2003
  • The Two Knights Defence (ISBN 1-85744-283-0), Everyman Chess, 2004
  • Italian Game and Evans Gambit (ISBN 1-85744-373-X), Everyman Chess, 2005
  • The Benko Gambit (ISBN 91-975243-8-7), Quality Chess, 2005
  • Atak f3!? w obronie Caro-Kann (ISBN 83-86407-48-4), wspólnie z Rafałem Przedmojskim, 2001
  • Szybki kurs debiutów (ISBN 83-86407-38-7), wspólnie z Jerzym Konikowskim[18]
  • Marsz Niepodległości, anatomia kłamstwa (ISBN 978-83-62908-19-6), Wydawnictwo Penelopa Sp. z o.o., 2011, redakcja
  • Kamiński. Książka bohatera afery Pegasus (ISBN 978-83-957552-1-7), Wydawnictwo Instytut Zarządzania Informacją, 2021, wspólnie z Tomaszem Szwejgiertem
Tłumaczenie
  • Ciężkie figury w akcji (ISBN 83-7243-453-0)

Przypisy

  1. ↑ a b c Jan Piński. About. youtube.com. [dostęp 2022-10-08].
  2. ↑ gazeta.pl: Jan Piński nowym szefem „Wiadomości” [dostęp 2009-02-07].
  3. ↑ Piński szefem Agencji Informacji TVP. [dostęp 2009-06-22].
  4. ↑ Piński nie jest już szefem informacji w TVP. [dostęp 2009-10-01].
  5. ↑ Paweł Lisicki odwołany, Jan Piński nowym naczelnym „Uważam Rze”. wirtualnemedia.pl, 28 listopada 2012. [dostęp 2012-12-05].
  6. ↑ Redakcja Uważam Rze. uwazamrze.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-03)]..
  7. ↑ Łukasz Brzezicki: Jan Piński będzie redaktorem naczelnym „Gazety Finansowej”. „Przyjąłem propozycję”. wirtualnemedia.pl, 2015-11-19. [dostęp 2016-06-01].
  8. ↑ Piotr Bachurski naczelnym „Gazety Finansowej”, Jan Piński skupi się na „Bez cenzury”, www.wirtualnemedia.pl [dostęp 2019-07-23].
  9. ↑ Startują miesięczniki „Polska bez cenzury” i „Historia bez cenzury”. Jan Piński naczelnym. wirtualnemedia.pl, 2016-04-12. [dostęp 2022-05-05].
  10. ↑ Jan Piński wydaje magazyn „Historia Ekspert”, felietonistą Grzegorz Braun. wirtualnemedia.pl, 2021-08-09. [dostęp 2022-05-05].
  11. ↑ Naczelny Wiesci24.pl skazany za pomówienie emerytowanego żołnierza. wirtualnemedia.pl, 2021-11-23. [dostęp 2022-05-05].
  12. ↑ Jan Piński żegna się z „Warszawską Gazetą”, powodem okładka nazywająca europosłów „szmatami”. wirtualnemedia.pl, 2020-01-27. [dostęp 2022-05-05].
  13. ↑ „Szachista” nr 8/1995, s. 229.
  14. ↑ LVI Szachowe Mistrzostwa Polski Polanica Zdrój 1999. [dostęp 2013-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].
  15. ↑ benoni.de/schach/elo: Pinski, Jan. [dostęp 2009-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  16. ↑ FIDE rating history, Pinski, Jan. [dostęp 2010-05-01].
  17. ↑ Wydawnictwo Szachowe Penelopa. [dostęp 2009-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-30)].
  18. ↑ Wydawnictwo Szachowe Penelopa. [dostęp 2009-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-17)].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Jan Pinski 2012.jpg
IM Jan Piński, European Rapid Chess Championship, Warsaw 2012.