Jan Piasecki

Jan Piasecki

Data i miejsce urodzenia	13 lutego 1913 Warszawa
Data i miejsce śmierci	9 marca 1985 Warszawa
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Dziedzina sztuki	literatura
Odznaczenia

Grób Jana Piaseckiego na cmentarzu Bródnowskim

Jan Piasecki (ur. 13 lutego 1913 w Warszawie, zm. 9 marca 1985 w Warszawie) – polski prozaik, autor utworów dla młodzieży.

Życiorys

W 1935 ukończył studia na Wydziale Humanistycznym (polonistykę) Uniwersytetu Warszawskiego. Debiutował jako prozaik w 1938 roku w książce zbiorowej pt. Staroświecki sklep pod nazwiskiem Jadwiga Piasecka. W latach 1937–1949 był pracownikiem Biblioteki Publicznej oraz Zarządu Miejskiego, jako pełnomocnik Ministra Oświaty uczestniczył w odzyskiwaniu wywiezionych przez okupanta księgozbiorów warszawskich bibliotek. Od 1945 do 1949 był sekretarzem generalnym Zarządu Bibliotek i Archiwów Państwowych, w latach 1946-1949 był związany z Przewodnikiem Literackim i Naukowym. Od 1949 roku pełnił funkcję redaktora Polskiego Radia, kierował Redakcją Prozy, był współorganizatorem III Programu Polskiego Radia. Od 1950 był redaktorem miesięcznika Bibliotekarz i członkiem Związku Literatów Polskich.

Mąż Zofii Posmysz-Piaseckiej^[1].

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 44C, rząd I, grób 5).

Odznaczenia

• Złoty Krzyż Zasługi;
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski.

Twórczość

• Spotkajmy się "Pod Parasolami"
• W Gołkowie straszy
• Portret z konwalią
• Skrzyżowanie berła
• Tymek wieloryb
• Zakopany miecz
• Człowiek za drzwiami

Przypisy

Bibliografia

• Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
• Monografia Cmentarz Bródnowski, praca zbiorowa, Urząd Dzielnicy Warszawa-Targówek, Warszawa 2007 s. 194, na książce ISBN 978-83-920764-0-0; ISBN 978-83-920764-0-7