Jan Prokop (literat)

Jan Prokop
Data i miejsce urodzenia16 lipca 1931
Częstochowa
Narodowośćpolska
Dziedzina sztukiliteratura
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”

Jan Prokop (ur. 16 lipca 1931 w Częstochowie) – polski poeta, prozaik, eseista oraz tłumacz literatury francuskiej, anglosaskiej i niemieckiej.

Ukończył filologię polską i romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował też na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1967 roku uzyskał tytuł doktora za rozprawę pt. Z przemian ideowo-artystycznych w literaturze polskiej lat 1907–1917. W 1977 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego za rozprawę o twórczości Tadeusza Micińskiego. Debiutował w 1951 roku na łamach tygodnika „Dziś i Jutro” jako krytyk literacki. W latach 1960–1987 był pracownikiem naukowym Instytutu Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk. W latach 1987–1990 był pracownikiem naukowym w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Prowadził też wykłady na Uniwersytecie Turyńskim.

Odznaczenia i nagrody

W roku 2016 Jan Prokop otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2016)[1]. W 2003 roku został uhonorowany Nagrodą im. Kazimierza Wyki[2]. W styczniu 2007 został odznaczony Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[3].

Twórczość

  • Euklides i barbarzyńcy
  • Z przemian w literaturze polskiej lat 1907-1917
  • Czaszka Guliwera
  • Lekcja rzeczy
  • Ostatni rok życia i śmierć Kruszynki Reneville
  • Żywioł wyzwolony
  • Piękna Węgierka
  • Moja ziemska podróż
  • Szczególna przygoda żyć nad Wisłą
  • Przez podobieństwa
  • Sowietyzacja i jej maski

Przypisy

  1. Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracownikom i twórców związanych z krakowskim wydawnictwem „Arcana”. prezydent.pl, 2016-06-08. [dostęp 2016-07-28].
  2. Nagroda im. Kazimierza Wyki. [dostęp 2014-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-02)].
  3. Gloria Artis dla badaczy polskiej literatury. PAP – Nauka w Polsce, 2007-01-15. [dostęp 2012-12-14].

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.

Linki zewnętrzne