Jan Ratułowski
 | |
 chorąży piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 lub 24 sierpnia 1897 Czarny Dunajec |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 lub 3 stycznia 1955 Sanok |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |  Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie |
| Formacja |  Legiony Polskie |
| Jednostki | 3 Pułk Piechoty2 Pułk Strzelców Podhalańskich |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa (bitwa pod Konarami), wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
 _BAR.svg){kind=small} | |
Jan Ratułowski (ur. 13 lub 24 sierpnia 1897 w Czarnym Dunajcu, zm. 2 lub 3 stycznia 1955 w Sanoku) – chorąży piechoty Wojska Polskiego.
.jpg)
Życiorys
Urodził się 13[1] lub 24[2] sierpnia 1896 w Czarnym Dunajcu jako syn Józefa i Antoniny z domu Mikoś[1][3].
Po wybuchu I wojny światowej 1914 w składzie oddziału nowotarskiego wstąpił do Legionów Polskich. Służył w szeregach 1 kompanii 1 kompanii I batalionu 3 Pułk Piechoty[3]. 12 października 1914 został ranny w przełęczy pantyrskiej i pod koniec tego roku przebywał na leczeniu w szpitalu św. Łazarza w Krakowie[3]. Po wyleczeniu służył w 4 kompanii VI batalionu w składzie I Brygady[3]. Odniósł rany w bitwie pod Konarami 23 maja 1915, po czym przebywał na leczeniu w Nowym Targu[4], a później w Kamieńsku[3]. W 1917 jako starszy szeregowy był skierowany na 2 Kurs Wyszkolenia[3].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Później w okresie II Rzeczypospolitej służył w 2 pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku.
W latach 30. mieszkał w Sanoku przy ul. Zygmunta Kaczkowskiego 4[5]. Do końca życia zamieszkiwał przy ulicy Stanisława Staszica 4[1]. Zmarł 2[2] lub 3 stycznia 1955 w Sanoku[1]. Został pochowany na cmentarzu przy ul Jana Matejki w Sanoku 4 stycznia 1955[1]. Jego żoną była Anna z domu Podczerwińska (1902–1975)[1].
Odznaczenia
- Krzyż Walecznych[6].
- Krzyż Niepodległości (9 listopada 1931, za pracę w dziele odzyskania niepodległości)[7].
Zobacz też
- Kazimierz Biernat (oficer sanockiego pułku, którego córką była Jolanta Biernat-Ratułowska)
Przypisy
- ↑ a b c d e f Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 357 (poz. 1).
- ↑ a b Informacja na inskrypcji nagrobnej.
- ↑ a b c d e f Wykaz Legionistów Polskich 1914–1918. Jan Ratułowski. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2019-03-16].
- ↑ Lista strat Legionu Polskiego. Od 1 maja do 1 lipca 1915. W: Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do kwietnia 1915 roku. Piotrków: 1915, s. 25.
- ↑ Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 156.
- ↑ Andrzej Romaniak: Pamiątki po 2 Pułku Strzelców Podhalańskich z Sanoka. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2003, s. 27. ISBN 83-919305-0-5.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 352.
Media użyte na tej stronie
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Orzełek legionowy
Baretka: Krzyż Walecznych (1920).
Jan Ratułowski
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec rodziny Ratułowskich w części „Matejki Stary” Cmentarza Centralnego w Sanoku
Naramiennik chorążego Wojska Polskiego (1919-25).