Jan Reutt
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | d-ca 4. drużyny I plutonu Sad 2. kompanii Rudy batalionu Zośka |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
_2r_BAR.svg){kind=small} | |
Jan Reutt ps. Mietek (ur. 21 grudnia 1921 w Grudziądzu[1], zm. 22 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca 4. drużyny w 2. kompanii „Rudy” I plutonu „Sad” batalionu „Zośka” Armii Krajowej. Syn Mieczysława.
W czasie okupacji niemieckiej działał w konspiracji. Należał do hufca Sad 400, który wywodził się z mokotowskiej grupy PET-u. Uczestniczył w akcji Wilanów, należał do grupy „streifa”. Ukończył II turnus Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola z piętnastą lokatą. Przeprowadzał rozpoznanie do akcji „Tłuszcz-Urle”[2].
W powstaniu warszawskim walczył ze swoim oddziałem na Woli i Starym Mieście. Ciężko ranny, z odniesionych ran zmarł 22. dnia powstania warszawskiego[3] w szpitalu szpitalu Jana Bożego przy ul. Bonifraterskiej[4] na Starym Mieście. Miał 22 lata. Został dwukrotnie odznaczony Krzyżem Walecznych. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu „Zośka” na Cmentarzu Wojskowym w Warszawie (kwatera A20-5-14)[5].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Anna Borkiewicz-Celińska: Batalion "Zośka". Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1990, s. 335,350,388, 490, 545,739. ISBN 83-06-01851-6.
- ↑ Niektóre źródła jako datę jego śmierci podają 23 sierpnia
- ↑ Niektóre źródła jako miejsce jego śmierci podają ul. Franciszkańską 12
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Walecznych (1941) nadany dwukrotnie.
Naramiennik podporucznika Wojska Polskiego (1919-39).