Jan Ruszkowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor doktor habilitowany nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: entomologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1924 – entomologia |
| Habilitacja | 1949 – entomologia |
| Profesura | |
| Odznaczenia | |
  | |
Jan Tadeusz Władysław Ruszkowski (ur. 25 maja 1889 w Irkucku, zm. 14 kwietnia 1961 we Wrocławiu) – polski entomolog, specjalista w dziedzinie zwalczania owadów – szkodników roślin.
Życiorys
Urodzony w Irkucku, ukończył tam średnią szkołę mechaniczno-techniczną. W latach 1911–1914 i 1917–1919 studiował na wydziale agronomicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie, specjalizując się w entomologii. W czasie I wojny światowej uczestniczył w pomocy dla uchodźców wojennych w polskich organizacjach społecznych w Kijowie. W 1919 wrócił na stałe do Polski, kontynuując studia na Wydziale Rolniczym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego i oraz Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. W latach 1920-1928 był asystentem, a następnie adiunktem w Katedrze Zoologii Ogólnej i Entomologii Uniwersytetu Poznańskiego. W 1923 otrzymał tytuł inżyniera rolnictwa, a w 1924 – doktora nauk rolniczych. Badał szkodniki zbożowe, zwłaszcza muchy. W latach 1929–1937 pracował jako entomolog w Stacji Ochrony Roślin Towarzystwa Ogrodniczego Warszawskiego, zakładając stację doświadczalną w Morach pod Warszawą i obejmując w niej funkcję kierownika. Prowadził prace nad biologią i zwalczaniem owadów – szkodników oraz badał skuteczność znajdujących się w sprzedaży środków owadobójczych. Po włączeniu stacji w Morach w strukturę Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach jako Dział Ochrony Roślin w Wydziale Chorób i Szkodników Roślin stał na jego czele jako kierownik (1937–1948). W latach 1933–1939 redaktor naczelny "Rocznika Ochrony Roślin". Podczas II wojny światowej przebywał w Puławach, prowadząc nasłuch audycji radiowych BBC i przekazując zdobyte tam informacje miejscowym oddziałom Armii Krajowej. W 1948 był organizatorem Zakładu Zoologii Rolniczej i Entomologii Stosowanej na Uniwersytecie i Politechnice we Wrocławiu, zostając jego kierownikiem. W 1949 uzyskał habilitację. Od 1951 był wykładowcą utworzonej Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu, kierując Zakładem (następnie Katedrą) Entomologii Stosowanej. Mianowany profesorem nadzwyczajnym (1951) i zwyczajnym (1954). W latach 1956–1960 prodziekan Wydziału Rolniczego WSR. W 1960 przeszedł na emeryturę. Pochowany na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu[1].
Dorobek naukowy
Autor ponad 200 publikacji naukowych w tym publikacji "Fauna roślinożerna łanów zbożowych w Polsce w okresie dwudziestolecia 1919-1939" i "Wykaz alfabetyczny łacińsko-polski nazw gatunkowych szkodników roślin użytkowych oraz niektórych ich wrogów naturalnych".
Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi;
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Przypisy
Bibliografia
- M. Strutyńska, Jan Ruszkowski [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXIII, 1991–1992, s. 189–191