Jan Rutkowski (konserwator dzieł sztuki)

Jan Rutkowski

Jan Rutkowski
Data i miejsce urodzenia	10 maja 1881 Miechowice k. Inowrocławia
Data i miejsce śmierci	17 marca 1940 Warszawa
Miejsce spoczynku	cmentarz Powązkowski, Warszawa
Zawód, zajęcie	konserwator dzieł sztuki, art. malarz
Tytuł naukowy	profesor
Odznaczenia

Jan Rutkowski (ur. 10 maja 1881 w Miechowicach, zm. 17 marca 1940 w Warszawie) – konserwator dzieł sztuki, artysta malarz, profesor.

Życiorys

Syn Michała Rutkowskiego i Katarzyny ze Skibińskich. Praktykę artystyczną podjął w pracowni wybitnego berlińskiego konserwatora dzieł sztuki, Aloisa Hausera. Po odbyciu berlińskiej praktyki w 1903 podjął dalszą naukę w drezdeńskiej Królewskiej Saskiej Szkole Rzemiosł Artystycznych (Königlich Sächsische Kunstgewerbeschule), którą w 1905 ukończył otrzymując dyplom z wyróżnieniem. Następnie studiował w pracowni prof. Donadiniego, oraz w szkole rysunku Halm w Monachium. W 1909 wyjechał do Paryża, kopiując tam wybitne dzieła malarskie.

Po powrocie do kraju, gdy Polska odzyskała niepodległość, został kierownikiem pracowni konserwatorskiej Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu, gdzie też wykładał w Państwowej Szkole Sztuki Zdobniczej. W 1922 powierzono mu kierownictwo Pracowni Konserwacji Obrazów na Zamku Królewskim w Warszawie, mianując jednocześnie radcą Dyrekcji Państwowych Zbiorów Sztuki. W 1927 napisał (wspólnie z W. St. Turczyńskim) i opublikował m.in. pracę Konserwacja Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej 1925–1926, będącą prekursorską dokumentacją konserwatorską. W 1931, w uznaniu zasług na polu sztuki sakralnej, papież Pius XI nadał mu tytuł Cameriere Onorario di Spada e Cappa.

Do wybuchu wojny w 1939 realizował swe zadania, mając pod opieką obrazy znajdujące się w zamkowej kolekcji, a także w Łazienkach i galerii w Wilanowie. Konserwował ponadto dzieła tej rangi co: Ołtarz Wita Stwosza, obrazy MB Częstochowskiej i MB Ostrobramskiej, a także najwybitniejsze polskie dzieła sztuki średniowiecznej i renesansowej.

Ożeniony w 1910 z Józefą Żarniewicz, miał czworo dzieci: Wita, Adama, Juttę i Andrzeja.

Zmarł 17 marca 1940 w Warszawie, pochowany na cmentarzu Powązkowskim (katakumby).

Wybrane publikacje

• współautor: W. St. Turczyński, Konserwacja Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej 1925–1926, Wyd. oo. Paulinów, Częstochowa, 1927.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1928)^[1][2][3]
• Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[4]

Przypisy

Bibliografia

• J. Remer, Konserwacja Obrazu Matki Boskiej Ostrobramskiej, Wilno, 1927.
• St. Lorentz, Konserwacja wnętrza kościoła ostrobramskiego w Wilnie, [w:] Ochrona Zabytków Sztuki, cz.1, 1930/31, s. 212–216.
• M. Walicki, Z działalności pracowni konserwatorskiej przy Dyrekcji Zbiorów Państwowych, [w:] Biuletyn Naukowy Zakładu Architektury Polskiej (Kronika), nr 4, Warszawa, 1934, s. 304–305.
• M. Słonecki, Nekrolog, [w:] Ochrona Zabytków, cz.1, Kraków, czerwiec 1948, s. 46.
• W. Kurpik, Częstochowska Hodegetria, Łódź – Pelplin, 2008, s. 246–248, ISBN 83-916539-2-7, ISBN 978-83-7380-610-8.
• W. Kurpik, Profesor Jan Rutkowski – konserwator Cudownego Obrazu Jasnogórskiej Bogurodzicy, [w:] Studia Claromontana nr 29, Warszawa, 2011, s. 355.
• Polski Słownik Biograficzny Konserwatorów Zabytków, t.4, Warszawa, 2011, s. 107.
• Inowrocławski Słownik Biograficzny, s. 78–79.
• Bydgoski Słownik Biograficzny, t. II, s. 38–41.

Linki zewnętrzne

• Konserwacja Cudownego Obrazu Jasnogórskiej Bogurodzicy A.D. 1926. Dzieło życia prof. Jana Rutkowskiego. niedziela.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-30)]., artykuł [w:] Tygodnik Katolicki Niedziela online, 06/2011.