Jan Sabik

Jan Sabik
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1900
Wysoka Strzyżowska

Data śmierci

9 sierpnia 1993

Poseł na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL II, III i IV kadencji
Okres

od 1950
do 1952 i ponownie od 1957 do 1969

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Partyzancki Medal 10-lecia Polski Ludowej

Jan Sabik (ur. 18 listopada 1900 w Wysokiej Strzyżowskiej, zm. 9 sierpnia 1993[1]) – polski rolnik i polityk, poseł na Sejm Ustawodawczy oraz Sejm PRL II, III i IV kadencji.

Życiorys

Syn Józefa i Bronisławy. Uzyskał wykształcenie podstawowe, z zawodu rolnik. Pracował w zakładzie ceramicznym w Dobrzechowie, gdzie był przewodniczącym Związku Zawodowego Przemysłu Chemicznego. W 1927 był jednym z organizatorów strajku, w wyniku czego zwolniono go z pracy, po czym wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, skąd wrócił w 1938. Podczas okupacji niemieckiej, w 1942 był współorganizatorem komórki Polskiej Partii Robotniczej w Wysokiej Strzyżowskiej, a następnie Armii Ludowej. Do PPR wstąpił w czerwcu 1943, ukończył nauczanie w Centralnej Szkole Partyjnej PPR.

W 1948 wraz z PPR przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pełnił funkcję członka (1949–1968) oraz członka egzekutywy (1949–1953, 1956–1963) i sekretarza do spraw rolnych (1956–1962) Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie. W 1950 objął mandat posła na Sejm Ustawodawczy po zmarłym Wojciechu Pelczarskim z okręgu Gorlice, zasiadając w Komisji Rolnictwa i Reform Rolnych. W następnych latach obejmował mandat posła na Sejm PRL II, III i IV kadencji z okręgu kolejno Przemyśl i dwukrotnie Jarosław. Był sekretarzem wojewódzkiego zespołu poselskiego w Rzeszowie. Przez trzy kadencje zasiadał w Komisji Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego, ponadto w okresie III kadencji pracował w Komisji Handlu Zagranicznego, a w czasie IV kadencji w Komisji Mandatowo-Regulaminowej. Był prezesem wojewódzkiego zarządu Związku Samopomocy Chłopskiej.

Pochowany na Cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie (18/6/22)[1].

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie