Jan Sajkiewicz

Jan Sajkiewicz
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1928
Szydłów

Data i miejsce śmierci

18 października 1995
Wrocław

profesor nauk technicznych
Specjalność: eksploatacja obiektów technicznych, konstrukcje budowlane
Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Doktorat

1963

Habilitacja

1966

Profesura

1972

Doktor honoris causa
Technische Universität Bergakademie Freiberg1978
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Wrocławska
Wyższa Szkoła Inżynierska w Radomiu
Politechnika Świętokrzyska

Jan Sajkiewicz (ur. 19 lutego 1928 w Szydłowie, zm. 18 października 1995 we Wrocławiu) – profesor nauk technicznych, doktor honoris causa Akademii Górniczej we Freibergu, były rektor Wyższej Szkoły Inżynierskiej im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu.

Życiorys

Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcące im. Jana Śniadeckiego w Kielcach został kierownikiem Szkoły Podstawowej w Gackach. W latach 1948–1952 studiował na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Wrocławskiej uzyskując dyplom inżyniera konstrukcji mostowych. W latach 1952–1955 kontynuował naukę na studiach magisterskich na Wydziale Budownictwa Politechniki Wrocławskiej pracując jednocześnie w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Wodnego "Hydroprojekt".

W 1963 uzyskał stopień doktora nauk technicznych w Głównym Instytucie Górnictwa w Katowicach a w 1966 – doktora habilitowanego na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej za pracę z tematyki górnictwa odkrywkowego dotyczącą optymalnej pracy układu KTZ (koparka – taśmociąg – zwałowarka).

W latach 1971–1981 jako docent pełnił funkcję dyrektora Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej oraz kierownika Zakładu Badań Operacyjnych i Prognostycznych w Górnictwie.

W 1972 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. W 1978 został uhonorowany tytułem doktora honoris causa Akademii Górniczej we Freibergu w dowód uznania zasług w rozwoju współpracy z tą uczelnią oraz za opracowanie wraz z jej naukowcem, prof. Klausem Strzodką, podręcznika „Technika górnictwa odkrywkowego” w języku polskim i niemieckim.

W 1981 piastował stanowisko prorektora ds. dydaktyki i wychowania a w latach 1982–1985 rektora Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Radomiu. Członek Rady Krajowej PRON w 1983 roku[1].

W 1985 podjął pracę na Politechnice Świętokrzyskiej w Kielcach na stanowisku kierownika Katedry Eksploatacji Maszyn i Obiektów Technicznych, a następnie w 1991 – kierownika Katedry Maszyn i Urządzeń Rolniczych.

Jego dorobek naukowy stanowi ponad 300 pozycji wydanych w kraju i zagranicą oraz liczne patenty.

Przypisy

  1. Trybuna Robotnicza, nr 109 (12961), 10 maja 1983 roku, s. 6.

Linki zewnętrzne