Jan Schmid

Jan Schmid

Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1983 Trondheim
Klub	Sjetne IL
Wzrost	179 cm
Debiut w PŚ	29.12 2001, Oberwiesenthal (32. miejsce – sprint)
Pierwsze punkty w PŚ	5.01 2002, Schonach (18. miejsce – Gundersen)
Pierwsze podium w PŚ	20.12 2008, Ramsau (3. miejsce – Gundersen)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Norwegia Igrzyska olimpijskie srebro Pjongczang 2018 Drużynowo Mistrzostwa świata złoto Seefeld in Tirol 2019 Sztafeta srebro Liberec 2009 Gundersen HS100 srebro Seefeld in Tirol 2019 Gundersen HS130 srebro Seefeld in Tirol 2019 Sprint druż. brąz Liberec 2009 Sztafeta HS134 brąz Oslo 2011 Sztafeta HS134 brąz Oslo 2011 Sztafeta HS106 Puchar Świata 2. miejsce 2017/2018
Strona internetowa

Jan Andreas Schmid (ur. 24 listopada 1983 w Trondheim) – norweski narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, wicemistrz olimpijski i siedmiokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Jan Schmid urodził się w norweskim Trondheim, mimo to do sezonu 2005/2006 reprezentował barwy Szwajcarii, skąd pochodzą jego rodzice - Ruth i Rudolf^[1]. W związku ze zmianą obywatelstwa w październiku 2006 roku Szwajcarska Federacja Narciarska zażądała od niego odszkodowania w wysokości 120 000 koron norweskich (ok. 23 000 dolarów). Gdyby Schmid nie zapłacił nie mógłby startować w zawodach przez rok. Ponadto zmiana reprezentacji po ukończeniu 23 roku życia byłaby znacznie trudniejsza^[1]. Jego pięć lat młodszy brat Tommy Schmid także uprawia kombinację. Po sezonie 2010/2011 poszedł w ślady Jana i złożył wniosek o przyznanie norweskiego obywatelstwa^[2].

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jan Schmid pojawił się 1 grudnia 2001 roku, kiedy wystartował w konkursie Pucharu Świata B. Zajął wtedy 24. miejsce w zawodach metodą Gundersena w Vuokatti. Jeszcze przed końcem 2001 roku, 29 grudnia w Oberwiesenthal zadebiutował w Pucharze Świata zajmując 32. miejsce w sprincie. W sezonie 2001/2002 wystartował jeszcze siedmiokrotnie, w tym 5 stycznia 2002 roku w Schonach zdobył pierwsze pucharowe punkty, zajmując 18. pozycję w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął 37. miejsce. W lutym 2002 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Salt Lake City zajmując siódme miejsce w konkursie drużynowym. Zajął także czwarte miejsce w Gundersenie na mistrzostwach świata juniorów w Schonach.

W sezonach 2002/2003 – 2006/2007 nie osiągał większych sukcesów w zmaganiach pucharowych. Najlepsze wyniki osiągnął 2 stycznia 2004 roku w Reit im Winkl i 21 stycznia 2006 roku w Harrachovie, gdzie zajmował szóste miejsce w sprincie. W tym czasie wystartował na mistrzostwach świata juniorów w Sollefteå, gdzie siódmy w Gundersenie i dziesiąty w sprincie. Kilkanaście dni później wystąpił także na mistrzostwach świata w Val di Fiemme. Nie wystartował w drużynie, a indywidualnie był trzydziesty w sprincie, a w Gundersenie zajął 27. lokatę. Podczas mistrzostw świata w Oberstdorfie w 2005 roku jego najlepszym indywidualnym wynikiem było 29. miejsce w Gundersenie. Wraz z kolegami z reprezentacji Szwajcarii zajął szóste miejsce w sztafecie. Jego ostatnim startem na dużej imprezie w barwach Szwajcarii były igrzyska olimpijskie w Turynie w 2006 roku, gdzie w konkursie drużynowym Szwajcarzy ze Schmidem w składzie zajęli czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Finami.

Sezon 2006/2007 był pierwszym, w którym reprezentował kraj swego urodzenia. Podobnie jak w kolejnym sezonie nie odniósł żadnych sukcesów. Dwukrotnie znalazł się w pierwszej dziesiątce zawodów: 3 lutego 2007 roku w Zakopanem był dziewiąty w starcie masowym, a 6 stycznia 2008 roku w Schonach był ósmy w Gundersenie. Przełom nastąpił w sezonie 2008/2009. W swoim piątym starcie cyklu, 20 grudnia 2008 roku w Ramsau po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Świata, zajmując trzecie miejsce w Gundersenie. Na tym jednak nie poprzestał i 10 stycznia w Val di Fiemme był trzeci w starcie masowym, a 7 lutego w Seefeld oraz 14 lutego w Klingenthal był ponownie trzeci w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej zajął siódme miejsce. Podczas mistrzostw świata w Libercu wspólnie z Mikko Kokslienem, Petterem Tande i Magnusem Moanem wywalczył brązowy medal w konkursie drużynowym. Ponadto w konkursie indywidualnym metodą Gundersena na normalnej skoczni zdobył srebrny medal, ulegając tylko Toddowi Lodwickowi ze Stanów Zjednoczonych. Schmid był drugi już po skokach i do biegu przystąpił ze stratą tylko dwóch sekund do Lodwicka. Amerykanina nie wyprzedził, ale zdołał obronić drugie miejsce przed atakami innego zawodnika z USA - Billa Demonga.

W sezonach 2009/2010 i 2010/2011 nie stawał na podium, często jednak plasował się w pierwszej dziesiątce zawodów, między innymi kilkakrotnie zajmując czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej zajmował odpowiednio siedemnaste i ósme miejsce. W 2010 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie indywidualnie zajął 23. miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni, a w konkursie drużynowym był piąty. Rok później, na mistrzostwach świata w Oslo w konkursach drużynowych na obu skoczniach Norwegowie w składzie: Jan Schmid, Magnus Moan, Mikko Kokslien i Håvard Klemetsen zdobyli brązowe medale. Indywidualnie Schmid wypadł przeciętnie, zajmując czternaste miejsce w Gundersenie na dużej i 24. miejsce na normalnej skoczni. W lecie 2010 roku wziął udział w trzynastej edycji Letniego Grand Prix w kombinacji norweskiej. Cykl zakończył na szóstej pozycji, przy czym ani razu nie stanął na podium. W czternastej edycji LGP wywalczył jedno podium - 28 sierpnia 2011 roku w Oberwiesenthal był drugi w zawodach Penalty Race. W klasyfikacji końcowej był trzynasty.

Pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Świata Schmid odniósł na początku sezonu 2011/2012. Miało to miejsce 10 grudnia 2011 roku, kiedy zwyciężył w zawodach metodą Gundersena, rozgrywanych w austriackim Ramsau. W pozostałej części sezonu jeszcze dziesięciokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, na podium stając raz - 3 marca 2012 roku w Lahti, gdzie ponownie był najlepszy w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej był ostatecznie dziewiąty. W kolejnym sezonie nie stawał na podium zawodów pucharowych, tylko trzykrotnie zajmując miejsce w czołowej dziesiątce. Nie wystąpił na mistrzostwach świata w Val di Fiemme w 2013 roku oraz rozgrywanych rok później igrzyskach olimpijskich w Soczi. Sezon 2013/2014 ukończył na czternastej pozycji w klasyfikacji generalnej. Na podium stanął jeden raz - 26 stycznia 2014 roku w Oberstdorfie zajął drugie miejsce na dużej skoczni.

W dwóch kolejnych sezonach łącznie siedem razy stawał na podium: 16 stycznia 2015 roku w Seefeld, tydzień później w Sapporo, 30 stycznia 2015 roku w Val di Fiemme i 5 marca 2016 roku w Schonach był drugi, a 6 grudnia 2014 roku w Lillehammer, 4 stycznia 2015 roku w Schonach i 19 lutego w Lahti zajmował trzecie miejsce w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej był kolejno siódmy i ósmy. Wystąpił w obu konkurencjach indywidualnych podczas mistrzostw świata w Falun w lutym 2015 roku, jednak plasował się w czwartej dziesiątce. Słabsze występy w sezonie 2016/2017 (23. miejsce w klasyfikacji generalnej) sprawiły, że nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Lahti.

Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 2017/2018, kiedy siedem razy plasował się w najlepszej trójce zawodów PŚ, odnosząc przy tym trzy zwycięstwa: 14 stycznia w Val di Fiemme, 20 stycznia w Chaux-Neuve i 4 lutego 2018 roku w Hakubie był najlepszy w Gundersenie na dużej skoczni. W lutym 2018 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu wspólnie z Espenem Andersenem, Jarlem Magnusem Riiberem i Jørgenem Gråbakiem wywalczył srebrny medal w sztafecie. Był też jedenasty na dużej skoczni, a na normalnej zajął 25. miejsce.

Po sezonie 2018/2019 zawodnik zakończył sportową karierę^[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
7.	14 lutego	2002	Salt Lake City	Sztafeta K-90/4x5 km[4]	48:42,2	+3:25,7	Finlandia
4.	15 lutego	2006	Pragelato	Sztafeta HS134/4x5 km[5]	49:52,6	+1:22,3	Austria
23.	14 lutego	2010	Vancouver	Gundersen HS106/10 km	25:47,1	+1:22,5	Jason Lamy Chappuis
5.	23 lutego	2010	Vancouver	Sztafeta HS140/4x5 km[6]	49:31,6	+54,3	Austria
25.	14 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS109/10 km	24:51,4	+2:43,4	Eric Frenzel
11.	20 lutego	2018	Pjongczang	Gundersen HS140/10 km	23:52,5	+1:27,2	Johannes Rydzek
2.	22 lutego	2018	Pjongczang	Sztafeta HS140/4x5 km[7]	46:09,8	+31,7	Niemcy

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
27.	21 lutego	2003	Val di Fiemme	Gundersen K-95/15 km	37:54,2	+5:24,6	Ronny Ackermann
30.	28 lutego	2003	Val di Fiemme	Sprint K-120/7,5 km	18:47,8	+2:01,9	Johnny Spillane
29.	18 lutego	2005	Oberstdorf	Gundersen HS100/15 km	38:56,2	+3:41,1	Ronny Ackermann
6.	23 lutego	2005	Oberstdorf	Sztafeta HS137/4x5 km[8]	49:45,5	+2:44,0	Norwegia
32.	27 lutego	2005	Oberstdorf	Sprint HS137/7,5 km	20:15,6	+3:16,4	Ronny Ackermann
13.	20 lutego	2009	Liberec	Start masowy HS100/10 km	24:49,7	+7,9	Todd Lodwick
2.	22 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS100/10 km	24:22,3	+13,0	Todd Lodwick
3.	26 lutego	2009	Liberec	Sztafeta HS134/4x5 km[9]	48:32,3	+3,6	Japonia
12.	28 lutego	2009	Liberec	Gundersen HS134/10 km	23:36,6	+1:28,1	Bill Demong
24.	26 lutego	2011	Oslo	Gundersen HS106/10 km	25:19,2	+2:07,9	Eric Frenzel
3.	28 lutego	2011	Oslo	Sztafeta HS106/4x5 km[10]	48:07,8	+40,6	Austria
14.	2 marca	2011	Oslo	Gundersen HS134/10 km	25:31,6	+1:18,0	Jason Lamy Chappuis
3.	4 marca	2011	Oslo	Sztafeta HS134/4x5 km[11]	48:07,8	+40,6	Austria
31.	20 lutego	2015	Falun	Gundersen HS100/10 km	26:38,9	+2:31,4	Johannes Rydzek
31.	26 lutego	2015	Falun	Gundersen HS134/10 km	22:45,8	+2:25,3	Bernhard Gruber
2.	22 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Gundersen HS130/10 km	23:43,0	+4,3	Eric Frenzel
2.	24 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[12]	28:29,5	+8,2	Niemcy
21.	28 lutego	2019	Seefeld in Tirol	Gundersen HS109/10 km	25:01,3	+1:50,6	Jarl Magnus Riiber
1.	2 marca	2019	Seefeld in Tirol	Sztafeta HS109/4x5 km[13]	50:15,5	-	-

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Strata	Zwycięzca
4.	23 stycznia	2002	Schonach	Gundersen K90/10 km	30:54,2	+2:22,4	Björn Kircheisen
7.	5 lutego	2003	Sollefteå	Gundersen K107/10 km	?	+2:36,7	Björn Kircheisen
10.	9 lutego	2003	Sollefteå	Sprint K107/5 km	14.02,6	+1:42,7	Björn Kircheisen

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2001/2002: 37.
• sezon 2002/2003: 47.
• sezon 2003/2004: 18.
• sezon 2004/2005: 34.
• sezon 2005/2006: 30.
• sezon 2006/2007: 24.
• sezon 2007/2008: 22.
• sezon 2008/2009: 7.
• sezon 2009/2010: 17.
• sezon 2010/2011: 8.
• sezon 2011/2012: 9.
• sezon 2012/2013: 27.
• sezon 2013/2014: 14.
• sezon 2014/2015: 7.
• sezon 2015/2016: 8.
• sezon 2016/2017: 23.
• sezon 2017/2018: 2.
• sezon 2018/2019: 14.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	20 grudnia 2008	Ramsau	Gundersen HS98/10 km	25:59,4	3.	+37,3	Bill Demong
2.	10 stycznia 2009	Val di Fiemme	Start masowy HS134/10 km	26:20,3	3.	+54,4	Björn Kircheisen
3.	11 stycznia 2009	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	27:33,1	2.	+4,1	Magnus Moan
4.	7 lutego 2009	Seefeld	Gundersen HS100/10 km	25:29,0	3.	+4,9	Mario Stecher
5.	14 lutego 2009	Klingenthal	Gundersen HS140/10 km	27:16,7	3.	+1:04,1	Anssi Koivuranta
6.	10 grudnia 2011	Ramsau	Gundersen HS100/10 km	22:05,8	1.	-	-
7.	3 marca 2012	Lahti	Gundersen HS130/10 km	23:43,4	1.	-	-
8.	26 stycznia 2014	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	27:32,2	2.	+0,5	Eric Frenzel
9.	6 grudnia 2014	Lillehammer	Gundersen HS138/10 km	25:01,9	3.	+12,3	Eric Frenzel
10.	4 stycznia 2015	Schonach	Gundersen HS106/10 km	24:38,2	3.	+2,3	Lukas Klapfer
11.	16 stycznia 2015	Seefeld	Gundersen HS109/5 km	12:05,0	2.	+2,3	Eric Frenzel
12.	23 stycznia 2015	Sapporo	Gundersen HS134/10 km	27:23,1	2.	+5,0	Eric Frenzel
13.	30 stycznia 2015	Val di Fiemme	Gundersen HS134/10 km	29:13,9	2.	+7,8	Bernhard Gruber
14.	19 lutego 2016	Lahti	Gundersen HS130/10 km	23:57,7	3.	+32,2	Eric Frenzel
15.	5 marca 2016	Schonach	Gundersen HS106/10 km	23:32,8	2.	+15,4	Eric Frenzel
14.	24 listopada 2017	Ruka	Gundersen HS142/5 km	12:58,0	2.	+7,7	Espen Andersen
15.	3 grudnia 2017	Lillehammer	Gundersen HS138/10 km	26:25,1	2.	+3,4	Espen Andersen
16.	16 grudnia 2017	Ramsau	Gundersen HS96/10 km	24:17,8	3.	+8,1	Eric Frenzel
17.	14 stycznia 2018	Val di Fiemme	Gundersen HS135/10 km	26:19,9	1.	-	-
18.	20 stycznia 2018	Chaux-Neuve	Gundersen HS118/10 km	23:59,7	1.	-	-
19.	3 lutego 2018	Hakuba	Gundersen HS131/10 km	24:14,6	2.	+1:12,6	Akito Watabe
20.	4 lutego 2018	Hakuba	Gundersen HS131/10 km	25:36,5	1.	-	-
21.	17 marca 2019	Schonach	Gundersen HS106/10 km	25:14,9	2.	+25,0	Jarl Magnus Riiber

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 2000/2001: 74.
• sezon 2002/2003: 8.
• sezon 2012/2013: 61.
• sezon 2013/2014: nie brał udziału
• sezon 2014/2015: nie brał udziału
• sezon 2015/2016: nie brał udziału
• sezon 2016/2017: 25.

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	2 grudnia 2001	Vuokatti	Start masowy K-90/15 km	?	2.	+9,0	Mathieu Martinez
2.	9 grudnia 2001	Bardu	Sprint K-90/7,5 km	?	3.	+1,7	Nicolas Bal
3.	11 stycznia 2002	Baiersbronn	Start masowy K-90/10 km	?	1.	-	-
4.	14 stycznia 2002	Baiersbronn	Sprint K-90/7,5 km	?	1.	-	-
5.	11 marca 2003	Trondheim	Sprint K-120/7,5 km	?	2.	+3,0	Magnus Moan
6.	21 grudnia 2003	Ruhpolding	Gundersen K115/15 km	?	1.	-	-
7.	23 stycznia 2005	Baiersbronn	Sprint HS90/7,5 km	?	2.	+3,0	Kevin Arnould

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• 2007: niesklasyfikowany
• 2008: 29.
• 2009: nie brał udziału
• 2010: 6.
• 2011: 13.
• 2012: nie brał udziału
• 2013: 4.
• 2014: 14.
• 2015: nie brał udziału
• 2016: 8.
• 2017: (12.)^[14]
• 2018: (30.)^[15]

Miejsca na podium chronologicznie

Nr	Data	Miejscowość	Konkurencja	Wynik zwycięzcy	Pozycja	Strata	Zwycięzca
1.	28 sierpnia 2011	Oberwiesenthal	Penalty Race HS106/10 km	25:26,2	2.	+29,3	Johannes Rydzek
2.	28 sierpnia 2013	Villach	Gundersen HS98/10 km	23:13,7	3.	+1,5	Håvard Klemetsen
3.	30 sierpnia 2013	Oberstdorf	Gundersen HS137/10 km	26:07,5	2.	+8,7	Bernhard Gruber
4.	30 września 2017	Planica	Gundersen HS139/10 km	24:21,3	3.	+0,6	Magnus Moan

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zawodnika (ang.)
• Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-19)]. (ang.)