Jan Sienicki

Jan Sienicki herbu Bończa (ur. w XVI w. w Siennicy Nadolnej, zm. ok. 1611) – sekretarz króla Stefana Batorego (1582), kasztelan chełmski, starosta tarnogórski (1582–1611).

Był synem Mikołaja Sienickiego (ur. ok. 1521, zm. 1581), podkomorzego chełmskiego, wielokrotnego marszałka sejmu i Barbary Słupeckiej. Miał Brata Jakuba Sienickiego.

Porzucił braci polskich, przeszedł na kalwinizm i pełnił wysokie funkcje w tym kościele. W 1598 r. brał udział w rozprawie o dobra tarnogórskie.

Po śmierci ojca w 1582 r. jako najstarszy syn odziedziczył jego dobra siennickie i został po nim starostą tarnogórskim (1582–1611), oraz otrzymał stanowisko sekretarza Stefana Batorego (1582–1611), którego Mikołaj Sienicki 14 grudnia 1576 ogłosił królem Polski.

Bibliografia

• Kasper Niesiecki, Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S.J., s., 308
• Stanisław Grzybowski, 1957, Odrodzenie i Reformacja w Polsce, t.2, „Mikołaj Sienicki. Demostenes sejmów polskich”
• Sebastian Adamkiewicz, Demostenes zapomniany. Rzecz o Mikołaju Sienickim w magazynie Histmag (Autor jest doktorantem na Uniwersytecie Łódzkim; biografia Mikołaja Sienickiego stanowiła jego pracę magisterską. Jest to jedyna w Polsce pozycja w pełni poświęcona Mikołajowi Sienickiemu).