Jan Sienkiewicz

Jan Sienkiewicz
Data i miejsce urodzenia10 stycznia 1956
Wirbiniszki
Poseł na Sejm Republiki Litewskiej
kadencji 1996–2000
Okresod 23 marca 1997
do 18 października 2000
Przynależność politycznaAWPL

Jan Sienkiewicz, ps. „Jan S. Kieniewicz”, lit. Jan Senkevič (ur. 10 stycznia 1956 w Wirbiniszkach koło Wilna) – litewski publicysta, dziennikarz, działacz mniejszości polskiej na Litwie, poseł na Sejm litewski w latach 1997–2000.

Życiorys

W latach 1973–1978 studiował anglistykę i germanistykę w Mińsku, po czym przez rok pracował w szkole podstawowej koło Oszmiany na Białorusi. Po powrocie na Litwę pracował w redakcji dziennika „Czerwony Sztandar” (1979–1989). Początkowo był tam tłumaczem, następnie korespondentem i kierownikiem działu[1].

W 1988 był współzałożycielem Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego Polaków na Litwie, którego został prezesem. W 1989, po przekształceniu tego stowarzyszenia w Związek Polaków na Litwie, był jego pierwszym prezesem (przez dwie kadencje)[2]. Ponownie funkcję prezesa związku pełnił w latach 2000-2001. W 1990 był współzałożycielem i współwydawcą polskiego dwutygodnika „Magazyn Wileński”, z którym związany był do 1997[3]. W 1991 został współzałożycielem i współwłaścicielem Wydawnictwa Polskiego w Wilnie.

W 1994 należał do współzałożycieli polskiej partii politycznej na Litwie – Akcji Wyborczej Polaków na Litwie. Był pierwszym prezesem tego ugrupowania[4][5].

Od 1995 do 1997 sprawował mandat radnego Wilna[3]. W marcu 1997 wybrano go na posła z okręgu Wilno-Soleczniki. Mandat wykonywał do października 2000. W latach 2000–2003 ponownie zasiadał w radzie miasta Wilna z listy AWPL.

Jest autorem około 900 artykułów opublikowanych w prasie polskiej na Litwie, tekstów dotyczących głównie spraw polskich. Regularny felietonista w „Kurierze Wileńskim”. Jego artykuły napisane z okresu przewodniczenia organizacji litewskich Polaków oraz wykonywania mandatu poselskiego zostały wydane w postaci dwóch antologii[6][7]. Jest autorem lub redaktorem kilkunastu książek. Zajął się także dokumentacją cmentarzy na Litwie, rejestrując polskie groby tam się znajdujące[8].

Życie prywatne

Żonaty, ma dwoje dzieci.

Wybrane publikacje

  • Jan Sienkiewicz, Żywot jak słońce, Wilno 1996.
  • Jan Sienkiewicz, Ksiądz Józef Grasewicz, Toruń 1999.
  • Jan Sienkiewicz (oprac.), Wspomnienia, baśnie. Józef Grasewicz, Toruń 1999.
  • Jan Sienkiewicz, Nadworna malarka Ostrobramskiej, Wilno 2002
  • Jan Sienkiewicz (red.), Kronika na gorąco pisana. „Czerwony Sztandar” – „Kurier Wileński” 1953–2003, Wilno 2003.

Przypisy

  1. ↑ Mieczysław Jackiewicz, Polacy na Litwie 1918–2000. Słownik biograficzny, Warszawa 2002, s. 181.
  2. ↑ Aleksander Srebrakowski, Polacy w Litewskiej SRR 1944–1989, Toruń 2001.
  3. ↑ a b Nota biograficzna na stronie Sejmu Republiki Litewskie (lit.). [dostęp 2019-05-04].
  4. ↑ Mieczysław Jackiewicz (oprac.), Wileńska Encyklopedia 1939–2005, Warszawa 2007, s. 525.
  5. ↑ Adam Bobryk, Odrodzenie narodowe Polaków w Republice Litewskiej 1987–1997, Toruń 2005.
  6. ↑ Jan Sienkiewicz, Nasza racja stanu. Wybór publikacji 1988–1998, Toruń 2000.
  7. ↑ Jan Sienkiewicz, Ustawy i postawy. Zapiski z poselskiej ławy, Wilno 2001.
  8. ↑ Informacje na stronie „Archiwum Wileńskie”. [dostęp 2019-05-04].

Bibliografia