Jan Sleszyński
Państwo działania | Imperium Rosyjskie / Polska |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 23 lipca 1854 |
Data i miejsce śmierci | 9 marca 1931 |
Profesor nauk matematycznych | |
Alma Mater | Uniwersytet Odeski |
Doktorat | 1893 |
Profesura | 1893 – nadzwyczajny |
Polska Akademia Umiejętności | |
Status | członek korespondent |
Wykładowca | |
Uczelnia | Uniwersytet Odeski, Uniwersytet Jagielloński |
Jan Sleszyński (Śleszyński; także Ivan[1]) (ur. 23 lipca 1854 w Łysiance, zm. 9 marca 1931 w Krakowie) – polski matematyk, przedstawiciel krakowskiej szkoły matematycznej. Od 1921 członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności.
Życiorys
Uczęszczał do gimnazjów w Kiszyniowie i Odessie, kończąc to drugie z wyróżnieniem w 1871. W tym samym roku rozpoczął studia matematyczne i w 1875 uzyskał stopień kandydata, wraz ze złotym medalem. Zdał również egzamin nauczycielski i nauczał matematyki w gimnazjach Odessy i Kijowa.
Po uzyskaniu tytułu magistra (1880) wyjechał jako stypendysta rządu rosyjskiego do Berlina, gdzie przygotowywał rozprawę o rachunku wariancyjnym. Po powrocie do Odessy był wykładowcą algebry, teorii grup, teorii liczb, rachunku wariancyjnego i teorii funkcji analitycznych. Od lutego 1893 doktor nauk matematycznych. Od października 1893 profesor nadzwyczajny. W 1898 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego, w 1909 przeszedł na emeryturę na Uniwersytecie Odeskim. Od 1911 wykładał na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie wykładał algebrę wyższą, rachunki prawdopodobieństwa i rachunek różniczkowy, teorie liczb, funkcji analitycznych i wyznaczników oraz wstępy do analizy i do metodologii matematyki. W 1924 przeszedł na emeryturę.
Żonaty z Heleną z Augustynowiczów (1857–1929), z którą miał córkę Halinę Krahelską[2] oraz synów Józefa i Witolda[3].
Pochowany na Cmentarzu Rakowickim (kwatera PAS 66-wsch-21)[4][5].
Zainteresowania naukowe
W okresie odeskim koncentrował się na teorii liczb, logice matematycznej, w Krakowie była to przede wszystkim logika matematyczna, w szczególności rachunek zdań.
Publikacje naukowe
- K teorii sposoba najmenšich kvadratov (Odessa 1892)
- O logice tradycyjnej (Kraków 1921)
- Teoria dowodu (Kraków 1925–1929)
Przypisy
- ↑ Andrew Schumann , Logic in Central and Eastern Europe. The Social Context, prastora.org, 2012, s. 4 [dostęp 2020-02-01] .
- ↑ Rafał Łętocha, Dla świata pracy i poprzez świat pracy, nowyobywatel.pl, 2019 [dostęp 2019-11-21] (pol.).
- ↑ Jan Sleszyński h. Doliwa, geni_family_tree [dostęp 2021-06-03] (pol.).
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych, zck-krakow.pl [dostęp 2021-06-03] .
- ↑ Odnowione groby - In memoriam - Uniwersytet Jagielloński, in-memoriam.uj.edu.pl [dostęp 2020-02-01] .
Bibliografia
- Jacek J. Jadacki, Jan Sleszyński [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XXXVIII, 1997–1998.
Linki zewnętrzne
- Prace Jana Sleszyńskiego w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Jana Sleszyńskiego na Cmentarzu Rakowickim