Jan Stanisław Ossoliński

Jan Stanisław Ossoliński herbu Topór (ur. w 1689, zm. w 1770) – generał major wojsk koronnych, kasztelan gostyniński w 1754 roku, stolnik podlaski w latach 1710-1716, starosta drohicki w latach 1716-1757[1].

Poseł na sejm z limity 1719/1720 roku z ziemi drohickiej[2]. Poseł ziemi nurskiej na sejm nadzwyczajny 1733 roku[3]. Jako poseł na sejm elekcyjny i deputat ziemi drohickiej podpisał pacta conventa Stanisława Leszczyńskiego w 1733 roku[4]. Poseł ziemi drohickiej na sejm 1740 roku[5].

Pochodzenie

Był najmłodszym z synów Maksymiliana Ossolińskiego – sekretarza pieczęci większej, chorążego drohiczynskiego i Teodory Krassowskiej herbu Ślepowron.

Majątek

Po ojcu dziedziczył Mokobody i Targowiska z dworem i wsią Czarna Średnia i Czarna Cerkiewna, od Wiktoryna Kuczyńskiego wykupił 24 czerwca 1721 roku Sterdyń, Chądzyń, Chądzynek, Blochów.

Potomstwo

Żona Ludwika Załuska w 1721 r., córka Aleksandra Józefa Załuskiego – wojewody rawskiego; wniosła mu majątek Wyszków nad Liwcem. W Wyszkowie fundował barokowy kościół parafialny i wybudował okazały barokowy pałac, zniszczony w czasie I wojny światowej, a następnie rozebrany.

W Czarnej Cerkiewnej w roku 1733 ufundował świątynię unicką.

Miał z Ludwiką Załuską córki:

  • Franciszkę Ossolińską wydaną za Kazimierza Kuczyńskiego – podstolego podlaskiego, zmarłą w roku 1728, nie pozostawiając z tego związku żadnych dzieci,
  • Dorotę Ossolińską wydaną za Józefa Druckiego-Lubeckiego, a po jego śmierci za Mateusza Ogińskiego – starostę w Mereczu na Litwie,
  • Teresę, wydaną za Michała Kuszla – stolnika podlaskiego
  • Antoninę wydaną za Józefa Karczewskiego – starostę liwskiego i budziszowskiego

synów:

Przypisy

  1. ↑ Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 184.
  2. ↑ Urszula Kosińska, Sejm 1719-1720 a sprawa ratyfikacji traktatu wiedeńskiego, Warszawa 2003, s. 272.
  3. ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 313.
  4. ↑ Porządek na Seymie Walnym elekcyi między Warszawą a Wolą dnia 25 Sierpnia roku Pańskiego 1733 postanowiony, s. 60.
  5. ↑ Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1859, s. 712.

Bibliografia