Jan Staruszkiewicz

Jan Staruszkiewicz
Ilustracja
Jan Staruszkiewicz (1912)
Data urodzenia

13 stycznia 1843

Data śmierci

26 września 1921

Miejsce spoczynku

Cmentarz Centralny w Sanoku

Zawód, zajęcie

sędzia

Małżeństwo

Klementyna z d. Filipowicz

Dzieci

Stanisława, Włodzimierz, Maria

Krewni i powinowaci

Jan Ruciński, Stanisław Machnicki (zięciowie)

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Jan Staruszkiewicz[a] (ur. 13 stycznia 1843, zm. 26 września 1921) – sędzia, adwokat, działacz społeczny i polityczny.

Życiorys

Osobistości przy odwiercie w Trepczy podczas prac poszukiwawczych celem ujęcia wody na potrzeby wodociągu miejskiego w Sanoku (ok. 1905). Od lewej: inż. Władysław Beksiński (2), dr Jacek Jabłoński (3), Feliks Giela (4), dr Salomon Ramer (5), dr Jan Staruszkiewicz (7), inż. Wilhelm Szomek (9)
Grobowiec rodzinny Jana Staruszkiewicza

Urodził się 13 stycznia 1843. W okresie zaboru austriackiego wstąpił do c. k. służby sądowniczej. Od około 1865 był auskaltantem C. K. Wyższego Sądu Krajowego we Lwowie przydzielonym do C. K. Sądu Obwodowego w Samborze[1]. Po wprowadzeniu autonomii galicyjskiej, od około 1867 był akturiuszem, a od 1868 do około 1876 był adjunktem przy początkowo prowizorycznym, później etatowym C. K. Sądzie Powiatowym w Żmigrodzie[2][3][4][5][6][7][8], w tym od około 1873 był jednocześnie sędzią dla spraw drobnych[9][10][11]. Następnie, od połowy 1876 do około 1879 był adjunktem przy C. K. Sądzie Powiatowym w Krośnie[12][13][14][15][16]. Około 1879 był sędzią C. K. Sądu Powiatowego w Dukli[17][18][19][20][21][22][23][24][25].

Jako sędzia powiatowy w 1887 został mianowany radcą sądu krajowego w Dukli dla Sanoka[26][27]. Od 1887 w utworzonym w tym roku C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku w charakterze radcy był sędzią do około 1899[28][29][30][31][32][33][34][35][36][37][38][39][40]. Równolegle, jako radca tegoż sądu od około 1890 był asesorem w C. K. Sądzie Powiatowym dla spraw dochodów skarbowych w Sanoku[41][42][43][44][45][46][47][48][49][50]. Był mianowany zastępcą przewodniczącego sądu przysięgłych w Sanoku: 27 stycznia 1888 na kadencję od 5 marca 1888 (przew. Franciszek Żeleski)[51], 31 grudnia 1895 na kadencję od 11 lutego 1896 (przew. Michał Stefko)[52], 30 grudnia 1898 na kadencję od 27 lutego 1899 (przew. Adolf Sahanek)[53].

Decyzją Izby Adwokackiej w Przemyślu z 17 listopada 1899 został wpisany na listę adwokatów z siedzibą w Sanoku[54]. Od około 1900 był czynny jako adwokat przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku[55][56][57][58][59][60][61][62][63][64][65][66][67][68][69]. Jako emerytowany radca sądowy i sędzia otworzył kancelarię adwokacką w Sanoku w 1902[70]. Był obrońcą w sprawach karnych[71], m.in. w 1910 bronił oskarżonego Floriana Pieleckiego w głośnej sprawie oszustwa przy zakupie wsi Nowosiółki Baligrodzkie[72]. Występował także jako syndyk[73] i reprezentant prawny miasta Sanoka[74]. Urzędował przy ulicy Jana III Sobieskiego w Sanoku[75]. Po wybuchu I wojny światowej od 20 września 1914 przebywał w Weiz (Styria)[76].

Był politykiem Polskiego Stronnictwa Demokratycznego (tzw. „galicyjscy demokraci”)[77]. Pełnił mandat radnego rady miejskiej w Sanoku od końca XIX wieku[78][79][80] (w 1898 został asesorem[81]), na początku XX wieku[82][83][84][85][86][87][88][89][90][91][92][93], w wyborach w 1907 nie mógł kandydować (jako że zamieszkując w gminie Posada Sanocka posiadał czynne prawo wyborcze, a nie posiadał biernego prawa wyborczego[94]. W 1910 został mianowany tymczasowym zastępcą naczelnika (Feliks Giela) gminy Posada Sanocka[95] i asesorem[96] (po jej przyłączeniu do miasta w 1910[97] w wyniku decyzji Wydziału Krajowego we Lwowie z 1909[98]). Został wybrany radnym Sanoka ponownie w 1910[99] oraz uzyskał mandat w pierwszej po I wojnie światowej kadencji rady od 1919[100].

Był członkiem sanockiego biura powiatowego Stowarzyszenia Czerwonego Krzyża mężczyzn i dam w Galicji[101]. Został założycielem i wieloletnim prezesem Kółka Dramatyczno-Muzycznego w Sanoku[102][103][104][105]. Był członkiem zwyczajnym Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego[106], członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” od jego założenia w 1889[107][108]. Był dietariuszem wiedeńskiego stowarzyszenia „Samopomoc”[109]. 15 marca 1904 został wybrany naczelnikiem (dyrektorem) kancelarii dyrekcji Kasy Oszczędności Miasta Sanoka[110] i pełnił tę funkcję w kolejnych latach[111][112][113][114][115][116][117][118][119]. Działał w ruchu przeciwalkoholowym w Sanoku[120].

W 1898 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa[121][122][123].

Jako emerytowany radca sądowy i adwokat krajowy zmarł 26 września 1921. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku. Jego żoną od około 1875 była Klementyna z domu Filipowicz (ur. 1853, zm. 23 maja 1919[124][125], działaczka Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Sanoku[126])[127][128]. Ich dziećmi byli: Stanisława Konstancja (ur. 1871, od 1903 zamężna z sędzią Janem Rucińskim[127], zm. 1941[129]), Włodzimierz (ur. 1875[130], wyznania greckokatolickiego[130], od około 1899 auskultant przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku[131], porucznik rezerwy w korpusie oficerów pospolitego ruszenia sądowych Wojska Polskiego[132], zm. 14 lutego 1939[133]), Maria (ur. 1887, od 1908 zamężna z lekarzem dr. Stanisławem Machnickim)[128]. W 1893 Jan Staruszkiewicz został ojcem chrzestnym Aleksandra Ślączki[134].

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji urzędników Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Johann Staruszkiewicz”.

Przypisy

  1. ↑ Handbuch des Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1866. Lwów: 1866, s. 129.
  2. ↑ Amtliche Veröffentlichungen. „Allgemeine Österreichische Gerichtszeitung”. Nr 73, s. 294, 11 września 1868 (niem.). 
  3. ↑ Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 198.
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869. Lwów: 1869, s. 115.
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów: 1870, s. 125.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871. Lwów: 1871, s. 107.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872. Lwów: 1872, s. 111.
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 112.
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874. Lwów: 1874, s. 118, 152.
  10. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 116.
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876. Lwów: 1876, s. 116.
  12. ↑ Amtlicher Theil. „Wiener Zeitung”. Nr 152, s. 2, 6 lipca 1876 (niem.). 
  13. ↑ Amtliches. „Neue Freie Presse”. Nr 4260, s. 3, 6 lipca 1876 (niem.). 
  14. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 76.
  15. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 65.
  16. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1879. Lwów: 1879, s. 63.
  17. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 63.
  18. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 63.
  19. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 63.
  20. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 63.
  21. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 64.
  22. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 64.
  23. ↑ Etat zbiorowy wszystkich kategoryi służbowych przy c.k. sądach kolegialnych i powiatowych w okręgu Lwowskiego c.k. Wyższego Sądu Krajowego na rok 1885. Lwów: 1885, s. 22, 47.
  24. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 64.
  25. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1887. Lwów: 1887, s. 64.
  26. ↑ Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”. Nr 181, s. 1, 10 sierpnia 1887. 
  27. ↑ Wiadomości urzędowe. „Urzędnik w Połączeniu z Prawnikiem”. Nr 15, s. 120, 10 sierpnia 1887. 
  28. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888. Lwów: 1888, s. 65.
  29. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1889. Lwów: 1889, s. 67.
  30. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1890. Lwów: 1890, s. 67.
  31. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 67.
  32. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 67.
  33. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 67.
  34. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 67.
  35. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 67.
  36. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 67.
  37. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 67.
  38. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 71.
  39. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 70.
  40. ↑ Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Sanok siedzibą organów państwowych i samorządowych. Rozwój przestrzenny miasta, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 363-364.
  41. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1891. Lwów: 1891, s. 158.
  42. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892. Lwów: 1892, s. 158.
  43. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1893. Lwów: 1893, s. 158.
  44. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894. Lwów: 1894, s. 157.
  45. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1895. Lwów: 1895, s. 157.
  46. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1896. Lwów: 1896, s. 157.
  47. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1897. Lwów: 1897, s. 157.
  48. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1898. Lwów: 1898, s. 182.
  49. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1899. Lwów: 1899, s. 182.
  50. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 186.
  51. ↑ Dziennik urzędowy. Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 28, s. 8, 5 lutego 1888. 
  52. ↑ Dziennik urzędowy. Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 7, s. 9, 11 stycznia 1896. 
  53. ↑ Dziennik urzędowy. Rozmaite obwieszczenia. „Gazeta Lwowska”. Nr 7, s. 9, 11 stycznia 1899. 
  54. ↑ Eintragung in die Advocatenliste. „Wiener Zeitung”. Nr 267, s. 649, 22 listopada 1899 (niem.). 
  55. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1901. Lwów: 1901, s. 102.
  56. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1902. Lwów: 1902, s. 107.
  57. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1903. Lwów: 1903, s. 107.
  58. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 107.
  59. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 107.
  60. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 124.
  61. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 124.
  62. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 124.
  63. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 137.
  64. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 137.
  65. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 141.
  66. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 139.
  67. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 142.
  68. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 143.
  69. ↑ Składki. „Nowa Reforma”. Nr 488, s. 3, 21 października 1917. 
  70. ↑ Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Sanok siedzibą organów państwowych i samorządowych. Rozwój przestrzenny miasta, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 362.
  71. ↑ Z izby sądowej. „Gazeta Sanocka”. Nr 9, s. 4, 28 lutego 1904. 
  72. ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 32, s. 3, 4 grudnia 1910. 
  73. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 100, s. 3, 26 listopada 1905. 
  74. ↑ Kronika. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 21, s. 3, 18 września 1910. 
  75. ↑ Skorowidz powiatu sanockiego wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911, s. 42.
  76. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 143.
  77. ↑ Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Sanok siedzibą organów państwowych i samorządowych. Rozwój przestrzenny miasta, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 360.
  78. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 85, s. 3, 15 listopada 1896. 
  79. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 91, s. 2, 25 grudnia 1896. 
  80. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 115, s. 2, 13 czerwca 1897. 
  81. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 383.
  82. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 6, s. 1, 7 lutego 1904. 
  83. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 10, s. 3, 6 marca 1904. 
  84. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 24 z 12 czerwca 1904. 
  85. ↑ Z tajemnic p. Aitala Witoszyńskiego. „Gazeta Sanocka”. Nr 46, s. 2, 13 listopada 1904. 
  86. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 54, s. 2, 8 stycznia 1905. 
  87. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 79, s. 2, 2 lipca 1905. 
  88. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 80 z 9 lipca 1905. 
  89. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 81, s. 2, 16 lipca 1905. 
  90. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 88, s. 2, 3 września 1905. 
  91. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 101, s. 2, 3 grudnia 1905. 
  92. ↑ Z rady miejskiej. „Gazeta Sanocka”. Nr 161, s. 2, 27 stycznia 1907. 
  93. ↑ Edward Zając: Obywatele Honorowi Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2002, s. 47, 63, 71. ISBN 83-909787-8-4.
  94. ↑ Marta Szramowiat. Samorząd miejski Sanoka okresu galicyjskiego. Główne zadania i działalność Rady Miejskiej w Sanoku. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 22, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  95. ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 109.
  96. ↑ Ze spraw miejskich. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 2, s. 3, 8 maja 1910. 
  97. ↑ Edward Zając, Szkice z dziejów Sanoka, Sanok 1998, s. 107.
  98. ↑ Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Sanok siedzibą organów państwowych i samorządowych. Rozwój przestrzenny miasta, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 388.
  99. ↑ Po wyborach. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 34, s. 1-2, 18 grudnia 1910. 
  100. ↑ Marek Drwięga. Samorząd miejski Sanoka w latach 1918–1939. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 36, 2008. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  101. ↑ Piętnaste sprawozdanie roczne z czynności Krajowego Stowarz. Czerwonego Krzyża mężczyzn i dam w Galicyi za rok 1894. Lwów: 1895, s. 75.
  102. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Numer okazowy, s. 3, 16 grudnia 1894. 
  103. ↑ Kronika. Kółko Dramatyczno-Muzyczne w Sanoku. „Gazeta Sanocka”. Nr 33, s. 3, 17 listopada 1895. 
  104. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 89, s. 3, 13 grudnia 1896. 
  105. ↑ Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku. Życie kulturalne, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 456.
  106. ↑ Sprawozdanie Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego z siódmego roku jej istnienia, tj. 1892. 1893, s. 13.
  107. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 141, 143, 144, 146, 149. ISBN 978-83-939031-1-5.
  108. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-15].
  109. ↑ Z życia „białych murzynów”. „Gazeta Sanocka”. Nr 79, s. 2, 6 października 1896. 
  110. ↑ Kronika. „Gazeta Sanocka”. Nr 11, s. 3, 20 marca 1904. 
  111. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 843.
  112. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 843.
  113. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 843.
  114. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 897.
  115. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 897.
  116. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 979.
  117. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 969.
  118. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 998.
  119. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 1013.
  120. ↑ Antonina Rutkowska. Wiec przeciwalkoholowy w Sanoku. „Wyzwolenie”. Nr 1, s. 9, 1912. 
  121. ↑ Amtlicher Theil. „Wiener Zeitung”. Nr 278, s. 13, 2 grudnia 1898 (niem.). 
  122. ↑ Odznaczenia jubileuszowe. „Nowa Reforma”. Nr 277, s. 5, 3 grudnia 1898. 
  123. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 188.
  124. ↑ Kronika. Składki. „Ziemia Sanocka”. Nr 14, s. 3, 1 czerwca 1919. 
  125. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 237 (poz. 67).
  126. ↑ Doroczne zebrania Tow. Wincentego à Paulo. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 32, s. 3, 4 grudnia 1910. 
  127. ↑ a b Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 199 (poz. 5).
  128. ↑ a b Księga małżeństw rz. kat. Sanok (1905–1912). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 52 (poz. 47).
  129. ↑ Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1895 do 1952 r.. Sanok. s. 228 (poz. 3376).
  130. ↑ a b CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1887/1888 (zespół 7, sygn. 6). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 173.
  131. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1900. Lwów: 1900, s. 101.
  132. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934, s. 296.
  133. ↑ Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. (Tom K, str. 110).
  134. ↑ Księga chrztów 1892–1898. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 37 (poz. 118).

Media użyte na tej stronie

Ord.Franz.Joseph-CAV.png
Autor: LuigiXIV, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nastrino da Cavaliere dell'Ordine Imperiale di Francesco Giuseppe (Austria)
Tomb of Machnicki, Ruciński and Staruszkiewicz families at Central Cemetery in Sanok 1a.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec rodzin Machnickich, Staruszkiewiczów i Jana Rucińskiego na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Odwiert w Trepczy ok. 1905.jpg
Osobistości przy odwiercie w Trepczy podczas prac poszukiwawczych celem ujęcia wody na potrzeby wodociągu miejskiego w Sanoku (ok. 1905). Od lewej: inż. Władysław Beksiński (2), dr Jacek Jabłoński (3), Feliks Giela (4), dr Salomon Ramer (5), dr Jan Staruszkiewicz (7), inż. Wilhelm Szomek (9).
Jan Staruszkiewicz (1912).jpg
Jan Staruszkiewicz (1912)