Jan Stopczyk
| |||
| Data i miejsce urodzenia | 28 listopada 1958 Zgierz | ||
| Obywatelstwo | Polska | ||
| Wzrost | 182 cm | ||
| Pozycja | napastnik | ||
Jan Stopczyk (ur. 28 listopada 1958 w Zgierzu) – polski hokeista, olimpijczyk.
Jeden z najlepszych napastników w historii polskiego hokeja na lodzie. Zawodnik Boruty Zgierz (1975-1977), ŁKS Łódź (1977-1979 i 1981-1987), Legii Warszawa (1979-1981), TTH Toruń (1995), HC Bydgoszcz (1996) oraz klubów włoskich i belgijskich. W polskiej lidze podczas 13 sezonów rozegrał 360 meczów, strzelając 245 goli.
Zdobywca Złotego Kija redakcji "Sportu" dla najlepszego hokeisty kraju w sezonie 1986/1987. Zwycięzca "punktacji kanadyjskiej" w tym samym roku oraz król strzelców polskiej ligi w sezonie 1983/1984.
Uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Sarajewie (1984) i Calgary (1988) oraz pięciu turniejów o mistrzostwo świata.
Po wygraniu przez Polskę turnieju mistrzostw świata Grupy B w 1985 i uzyskanym awansie do Grupy A został odznaczony Brązowym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe[1].
Jego syn Paweł uprawia hokej niezawodowo, występuje w amatorskiej drużynie Łódzki Hokej[2].
Sukcesy
- Reprezentacyjne
- Awans do mistrzostw świata Grupy A: 1985, 1987
- Indywidualne
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 1987#Grupa B:
- Skład gwiazd turnieju[3]
Przypisy
- ↑ Sport. Krótko. „Nowiny”, s. 2, Nr 89 z 17 kwietnia 1985.
- ↑ Hokej.net - W Łodzi grali Kanadyjczycy, www.hokej.net [dostęp 2017-11-24] (ang.).
- ↑ Wygrali i wrócili do gr. „A”. „Nowiny”, s. 2, Nr 82 z 7 kwietnia 1987.
Linki zewnętrzne
- Polski Komitet Olimpijski: Jan Stopczyk – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl (pol.). www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).