Jan Szeja
| Data urodzenia | 25 września 1949 |
|---|---|
| Obywatelstwo | Polska |
| Wzrost | 175 cm |
| Pozycja | napastnik (prawoskrzydłowy) |
Jan Szeja (ur. 25 września 1949 w Katowicach[1]) – polski hokeista, Reprezentant Polski.
Kariera sportowa
Był zawodnikiem Górnika Jastrzębie[2], Naprzodu Janów (1968-1980), austriackiej drużyny Vorwärts Steyr (1981-1983), ponownie Naprzodu Janów (1983-1987) oraz niemieckiej drużyny EV Lindau (1987-1992)[1].
Z Naprzodem zdobył mistrzostwo (1968) i wicemistrzostwo (1969) Polski juniorów, trzykrotnie wicemistrzostwo Polski seniorów (1971, 1973, 1977), czterokrotnie brązowy medal mistrzostw Polski seniorów (1972, 1974, 1976, 1978) oraz Puchar Polski w 1969[1]. W barwach EV Lindau został w 1990 królem strzelców Regionalligi[3].
W barwach reprezentacji Polski seniorów wystąpił w latach 1970-1979 w 64 spotkaniach oficjalnych, strzelając 19 bramek, a także w 24 meczach przeciwko drużynom "B" i młodzieżowym, strzelając 8 bramek[1]. Czterokrotnie uczestniczył w turniejach mistrzostw świata. W 1973 zajął z drużyną 5. miejsce, strzelił 3 bramki, w tym dwa gole w meczu przeciw RFN (w 43 min. bramka na prowadzenie 2:1 oraz w 60 min. na 4:1, decydującym o utrzymaniu się Polski w Grupie A[1][4]. W 1974 i 1975 zajmował z drużyną również 5. miejsce, w każdym z tych turniejów zdobył po 1 bramce. W 1979 zajął z drużyną 8. miejsce, co spowodowało spadek do grupy "B". Na tym turnieju strzelił 2 bramki[1].
W 1979 zdobył brązowy medal Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych[1].
Z zawodu był górnikiem, po zakończeniu kariery zawodniczej zamieszkał w Lindau, pracował jako trener[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Władysław Zieleśkiewicz Historia polskiego hokeja, wyd. PZHL, Krynica 2006, s. 250, 350, 351, 353
- ↑ Arkadiusz Kuta: Historia z krążkiem w tle. nowiny.rybnik.pl, 2003-12-24. [dostęp 2017-02-22].
- ↑ EV Lindau: Chronik. [dostęp 2018-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-11)].
- ↑ Sport. Ostatnia szansa wykorzystana. Hokeiści polscy wygrali z NRF 4:1 i utrzymali się w grupie „A”. „Nowiny”, s. 2, Nr 104 z 15 kwietnia 1973.
Bibliografia
- Jan Szeja [w:] eliteprospects.com
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze | |
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
| Bramkarze |
|
|---|---|
| Obrońcy | |
| Napastnicy | |
| Trener |
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
