Jan Szybowski

Jan Szybowski
Kanonik R.M.
Ilustracja
ks. Jan Szybowski
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

29 października 1915
Gaj k. Bochni

Data i miejsce śmierci

4 marca 1992
Kraków - Nowa Huta

Miejsce pochówku

Cmentarz parafialny w Brzeziu

Proboszcz parafii w Kosocicach
Okres sprawowania

1966-1967

Proboszcz parafii w Brzeziu
Okres sprawowania

1968-1990

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Archidiecezja krakowska

Prezbiterat

6 kwietnia 1941

Jan Szybowski (ur. 29 października 1915 w Gaju k. Bochni, zm. 4 marca 1992 w Krakowie - Nowej Hucie) – polski duchowny rzymskokatolicki, ofiara represji komunistycznych w powojennej Polsce.

Życiorys

Był jednym z dwanaściorga dzieci Jana Szybowskiego, organisty z Bochni i jego żony Karoliny z d. Włodarczyk[1]. Ukończył Państwowe Gimnazjum im. Marcina Wadowity w Wadowicach, a następnie odbył studia semninaryjne: najpierw w Niższym Seminarium Duchownym w Pniewach oraz w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie. Rozpoczął również studia teologiczne i filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po wybuchu II wojny światowej kontynuował naukę na tajnym nauczaniu. W dniu 6 kwietnia 1941 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Pracował jako wikariusz w parafiach w Marcyporębie (1941-1944) i Nowym Targu (1944-1948). Związał się z antyfaszystowskim ruchem oporu, utrzymując kontakty z oddziałami Armii Krajowej, działającymi w rejonie Gorców. Działalności tej nie zaprzestał również po wkroczeniu Armii Czerwonej, m.in. często poruszając tematy społeczne i polityczne podczas kazań. Miał też udzielić ostatniego namaszczenia mjr. Józefowi Kurasiowi ps. "Ogień" przed jego śmiercią[2].

W związku ze swoją aktywnością został aresztowany 10 października 1948 roku przez funkcjonariuszy Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Nowym Targu za przynależność do Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość oraz utrzymywanie kontaktu z organizacją "Wulkan"[3]. W listopadzie 1948 roku przewieziono go do krakowskiego więzienia Montelupich. W pokazowym procesie został skazany "za deprawowanie młodzieży i próbę obalenia ustroju" na karę więzienia, którą odbył w zakładach karnych w Krakowie i Wronkach. Więzienie opuścił 10 czerwca 1953 roku.

Po kilkumiesięcznym urlopie zdrowotnym powrócił do pracy duszpasterskiej. Był administratorem parafii w Klikuszowej (1953-1966) oraz proboszczem parafii w Kosocicach (1966-1967). W 1967 roku został przeniesiony do Brzezia, gdzie spędził większość życia kapłańskiego jako wikary (do 1968), proboszcz (1968-1990) oraz rezydent (1990). Był budowniczym kościołów w Suchorabie oraz Szarowie. W dniu 15 grudnia 1970 roku otrzymał godność kanonika honorowego z przywilejem noszenia rokiety i mantoletu. Pod koniec życia zamieszkał w Krakowie, gdzie zmarł. Został pochowany na cmentarzu w Brzeziu.

Rodzina

Ojciec ks. Szybowskiego, Jan za kontakty z ruchem oporu podczas II wojny światowej został aresztowany o osadzony w obozach koncentracyjnych w Płaszowie oraz Mauthausen, gdzie zmarł. Jednymi z braci ks. Jana był aktor teatralny i filmowy Tadeusz Szybowski (1932-2019) oraz Adam Szybowski (1923-2001) - śpiewak operowy i pedagog.

Przypisy

  1. Archiwum ofiar terroru nazistowskiego i komunistycznego w Krakowie 1939 - 1956, mhk.pl [dostęp 2021-05-07] (pol.).
  2. Kraków: zmarł Tadeusz Szybowski, emerytowany aktor Teatru im. J. Słowackiego. krakow.onet.pl, 2019-05-26. [dostęp 2019-05-31]. (pol.).
  3. Duchowni Niezłomni. prawawarka.pl, 2014. [dostęp 2019-05-31]. (pol.).

Bibliografia

  • Jan Szybowski. krakowianie1939-56.mhk.pl. [dostęp 2019-05-31]. (pol.).

Media użyte na tej stronie

Ks. Jan Szybowski.jpg
Autor: Ta fotografia została zrobiona w jakimś zakładzie fotograficznym. Autor jest nieznany., Licencja: CC0
ks. Jan Szybowski - były więzień polityczny