Jan Szydlak

Jan Szydlak

Data i miejsce urodzenia	24 listopada 1925 Siemianowice Śląskie
Data śmierci	13 września 1997
Wiceprezes Rady Ministrów
Okres	od 2 grudnia 1976 do 18 lutego 1980
Przynależność polityczna	Polska Zjednoczona Partia Robotnicza
Odznaczenia

Jan Marian Szydlak (ur. 24 listopada 1925 w Siemianowicach Śląskich, zm. 13 września 1997^[1]) – polski działacz komunistyczny, z zawodu ślusarz; członek Biura Politycznego KC PZPR (1970–1980), poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji (1961–1980), w latach 1976–1980 wiceprezes Rady Ministrów.

Życiorys

Syn Władysława i Gertrudy, urodził się jako Jan Teobald, nosił to nazwisko do 1948^[2]. Z zawodu ślusarz. W latach 1940–1941 na robotach przymusowych w Niemczech, następnie do 1943 pomocnik ślusarz, a do 1945 robotnik w Hucie Florian w Świętochłowicach. Po wojnie wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej i Związku Walki Młodych. Należał do egzekutywy komitetu miejskiego PPR w Siemianowicach Śląskich oraz komitetów wojewódzkich w Katowicach i Kielcach, od 1954 do 1957 sekretarz zarządu głównego Związku Młodzieży Polskiej w Warszawie. Od 1948 w Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w 1951 ukończył Szkołę Partyjną przy KC PZPR. Był członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Szczecinie (1949–1950), następnie kierownikiem (1951–1952) Wydziału Propagandy i sekretarzem propagandy (1952–1954) KW w Katowicach. Od 1957 do 1960 sekretarz KW w Katowicach, a od 1960 do 1968 I sekretarz KW w Poznaniu.

W latach 1954–1964 zastępca członka, a w latach 1964–1980 członek Komitetu Centralnego PZPR. Od 1968 do 1970 zastępca członka Biura Politycznego KC, a następnie od 1970 do 1980 członek Biura Politycznego KC PZPR. W latach 1968–1977 sekretarz KC PZPR.

Jeden z najbliższych współpracowników Edwarda Gierka. Poseł na Sejm PRL III, IV, V, VI, VII i VIII kadencji. W 1974 wybrany na przewodniczącego Zarządu Głównego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (do 1980)^[3]. W latach 1970–1981 członek prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. W latach 1976–1980 wiceprezes Rady Ministrów. Od 18 lutego 1980 do 26 sierpnia 1980 pełnił funkcję przewodniczącego Centralnej Rady Związków Zawodowych.

6 października 1980 VI Plenum KC PZPR odwołało go ze składu Komitetu Centralnego za błędy w polityce gospodarczej i popieranie woluntaryzmu w tej dziedzinie, 15 lipca 1981 wykluczony z partii przez IX Zjazd PZPR. W czasie stanu wojennego został internowany wraz grupą byłych czołowych działaczy PZPR.

Pochowany na cmentarzu przy ul. Michałkowickiej w Siemianowicach Śląskich wraz z żoną Marią^[1].

Odznaczenia

• Order Budowniczych Polski Ludowej (pozbawiony orderu w lipcu 1981)
• Order Sztandaru Pracy I klasy
• Order Sztandaru Pracy II klasy
• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
• Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1997)^[4]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[5]

Przypisy

Bibliografia

• Anna Sobór-Świderska: Szydlak Jan Marian. W: Polski Słownik Biograficzny. T. 49. Warszawa – Kraków: Instytut Historii PAN im. Tadeusza Manteuffla, 2014, s. 541–543. ISBN 978-83-63352-26-4.
• Bogdan Snoch: Górnośląski Leksykon Biograficzny. Suplement do wydania drugiego. Katowice: Muzeum Śląskie, 2006, s. 112. ISBN 83-60353-11-5.
• Informacje w BIP IPN
• Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944–1991. Warszawa: PWN, 1991, s. 430.
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej