Jan Talar

Jan Talar
Państwo działania

Polska

Data urodzenia

17 listopada 1945

profesor nauk medycznych
Specjalność: rehabilitacja, rehabilitacja medyczna, chirurgia
Alma Mater

Wojskowa Akademia Medyczna

Doktorat

26 czerwca 1986 – medycyna
Wojskowa Akademia Medyczna

Habilitacja

24 października 1994 – medycyna
Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej

Profesura

12 września 2004

nauczyciel akademicki
wydział

Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika

niepubliczna instytucja naukowa

Elbląska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Jan Talar
pułkownik pułkownik
Data urodzenia

17 listopada 1945

Przebieg służby
Lata służby

od ok. 1964

Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie,
Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej

Jan Włodzimierz Talar (ur. 17 listopada 1945[1][2]) – polski lekarz, nauczyciel akademicki i profesor nauk medycznych. Specjalista od rehabilitacji, rehabilitacji medycznej i chirurgii[3]. Znany z dużej skuteczności wybudzania ze śpiączki pourazowej (w ciągu 40 lat wybudził ok. 300 osób)[4][niewiarygodne źródło?]. Pułkownik Wojska Polskiego[5].

Życiorys

Absolwent medycyny na Wojskowej Akademii Medycznej im. gen. dyw. Bolesława Szareckiego (1970)[3]. 26 czerwca 1986 na Wydziale Lekarskim macierzystej uczelni został doktorem nauk medycznych w zakresie medycyny (specjalność: rehabilitacja medyczna)[6]. 24 października 1994 Wojskowy Instytut Medycyny Lotniczej na podstawie pracy pt. Ocena stanu czynnościowego kręgosłupa pilotów wojskowych ze szczególnym uwzględnieniem jego odcinka szyjnego. nadał mu stopień doktora habilitowanego nauk medycznych w zakresie medycyny (specjalność: rehabilitacja medyczna)[7]. 12 października 2004 Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski wręczył mu nominację na profesora nauk medycznych[8].

Dziekan Wydziału Nauk o Zdrowiu Elbląskiej Uczelni Humanistyczno-Ekonomicznej w Elblągu[9]. W latach 1996–2009 wypromował siedemnastu doktorów[3]. Członek Rady Fundacji Na Rzecz Rozwoju Czasopism Naukowych z siedzibą w Warszawie[10].

Publikacje

Autor i współautor m.in.[11]

  • Śpiączka mózgowa: przypadki kliniczne., Jan W. Talar; [współaut.: Grzegorz Mańko, Jacek Maria Norkowski, Renata Witkowska-Mańko]
  • Neurorehabilitacja u progu XXI wieku., red. nauk. Jan Talar
  • Urazy pnia mózgu: kompleksowa diagnostyka i terapia., red. nauk. Jan Talar
  • Ocena stanu czynnościowego kręgosłupa pilotów wojskowych ze szczególnym uwzględnieniem jego odcinka szyjnego., Jan Włodzimierz Talar
  • Śpiączka mózgowa, a tak zwana „śmierć mózgu“. medbook.com.pl, Bydgoszcz 2018, ISBN 978-83-63701-21-5.

Odznaczenia i ordery

Przypisy

  1. ↑ Jan Włodzimierz Talar (pol.). monitorfirm.pl. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-19)].
  2. ↑ Jan Włodzimierz Talar − Profil Osoby z KRS (pol.). Krajowy Rejestr Sądowy. [dostęp 2017-02-08].
  3. ↑ a b c Prof. Jan Włodzimierz Talar, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-02-08].
  4. ↑ Ilona i Radosław Starczewscy: Wybudzeni (pol.). TV Trwam, 2014-09-07. [dostęp 2017-02-08].
  5. ↑ a b Porozmawiajmy TV: Profesor Jan Talar laureatem Medalu Serce Ziemi 2014 (pol.). Vimeo, 2014. [dostęp 2017-02-18].
  6. ↑ Brak tytułu w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-02-08].
  7. ↑ Ocena stanu czynnościowego kręgosłupa pilotów wojskowych ze szczególnym uwzględnieniem jego odcinka szyjnego w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2017-02-08].
  8. ↑ Nominacje profesorskie w Pałacu Prezydenckim (pol.). prezydent.pl, 2004-10-12. [dostęp 2017-02-08].
  9. ↑ prof. zw. dr hab. Jan Talar na stronie uczelni (pol.). EUH-E. [dostęp 2017-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].
  10. ↑ FUNDACJA NA RZECZ ROZWOJU CZASOPISM NAUKOWYCH (pol.). monitorfirm.pl. [dostęp 2017-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-19)].
  11. ↑ Katalog Biblioteki Głównej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu (pol.). Uniwersytet Medyczny w Poznaniu. [dostęp 2017-02-08].
  12. ↑ M.P. z 2002 r. nr 35, poz. 549.

Bibliografia

Linki zewnętrzne