Jan Tataj
 podpułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | 14 czerwca 1907 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 26 września 1996 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1945–1949 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | MBP w Warszawie |
| Stanowiska | kierownik sekcji MBP |
| Odznaczenia | |
 | |
Jan Tataj (ur. 14 czerwca 1907 w Warszawie, zm. 26 września 1996 w Warszawie) – podpułkownik, oficer aparatu bezpieczeństwa PRL.
Życiorys
Był synem Filipa i Marii Tatajów[1]. Członek Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Kierownik Sekcji „A” Wydziału II Samodzielnego MBP, szef Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Kielcach następnie WUBP w Lublinie. Nadzorował początkowy etap operacji „Cezary”, która doprowadziła do rozbicia resztek antykomunistycznego podziemia[2]. Brał udział w operacji osaczenia i ujęcia Zdzisława Brońskiego Uskoka prowadząc z nim pertraktacje poprzez właz bunkra[3]. W latach 1947–1949 dyrektor Departamentu III Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. Po 1949 zwolniony ze służby. W 1953 skazany na karę 15 lat więzienia.
W 1947 odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[4]. Został pochowany na Cmentarzu Północnym w Warszawie[5].
Przypisy
- ↑ a b Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej, katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-05-03] (ang.).
- ↑ Lipiński 2020 ↓, s. 111.
- ↑ Żołnierze Wyklęci, reacclimatize50.rssing.com [dostęp 2019-05-03].
- ↑ Monitorpolski.gov.pl/mp/1947/s/51/M1947051000001.pdf.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – warszawskie cmentarze.
Bibliografia
- Piotr Lipiński: Kroków siedem do końca. Ubecka operacja, która zniszczyła podziemie. Wyd. 1. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2020. ISBN 978-83-8191-089-7.
| Miejskie UBP | |
|---|---|
| Kierownicy/ szefowie |
|
.svg)
