Jan Ullrich

Jan Ullrich

Jan Ullrich na Giro d’Italia, 23 maja 2006
Data i miejsce urodzenia	2 grudnia 1973 Rostock
Obywatelstwo	niemieckie
Wzrost	183 cm
Kariera seniorska
Lata Drużyna 1995–2002 Telekom 2003 Coast/Bianchi 2004–2006 T-Mobile
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Niemcy Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 kolarstwo (Start wspólny) srebro Sydney 2000 kolarstwo (Ind. na czas) Mistrzostwa świata złoto Oslo 1993 Start wspólny (A) złoto Treviso 1999 Ind. na czas złoto Lizbona 2001 Ind. na czas brąz Agrigento 1994 Ind. na czas
Strona internetowa

Jan Ullrich (ur. 2 grudnia 1973 w Rostocku) – niemiecki kolarz szosowy, zwycięzca Tour de France 1997, dwukrotny medalista olimpijski oraz czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces Jan Ullrich osiągnął w 1993 roku, kiedy zdobył złoty medal w wyścigu ze startu wspólnego amatorów podczas mistrzostw świata w Oslo. Największe sukcesy odniósł jako zawodnik grupy zawodowej Team Telekom (obecnie T-Mobile Team). W T-Mobile ramy jego roweru produkowała firma Giant, a wcześniej Pinarello. W 1996 roku w Tour de France zajął 2. miejsce, przegrywając jedynie z Duńczykiem Bjarne Riisem (który jednak został skreślony w 2007 roku z listy zwycięzców). Trzykrotnie (1996, 1997, 1998) wygrywał klasyfikację młodzieżową w TdF. W 1997 jako pierwszy Niemiec w historii wygrał ten najbardziej prestiżowy wyścig kolarski świata. Od tego czasu wielokrotnie plasował się w czołówce Tour de France, był drugi w 1998 roku (przegrał z Marco Pantanim), w latach 2000, 2001 i 2003 (przegrywał z Lance Armstrongiem), oraz czwarty w 2004 roku; do 2004 wygrał łącznie 7 etapów. W 1999 roku wygrał dwa etapy i klasyfikację generalną innego wielkiego wyścigu – Vuelta a España. W 2004 roku wygrał także Tour de Suisse.

Na mistrzostwach świata w Agrigento w 1994 roku zdobył brązowy medal w jeździe indywidualnej na czas, przegrywając tylko z Brytyjczykiem Chrisem Boardmanem oraz Włochem Andreą Chiurato. W tej samej konkurencji zdobył złoto na mistrzostwach świata w Treviso w 1999 roku, wyprzedzając Szweda Michaela Anderssona oraz Boardmana. Wynik ten Niemiec powtórzył podczas mistrzostw świata w Lizbonie w 2001 roku, tym razem pokonując Davida Millara z Wielkiej Brytanii i Kolumbijczyka Santiago Botero. W międzyczasie wystartował na igrzyskach olimpijskich w Sydney, gdzie zwyciężył w wyścigu ze startu wspólnego, a w indywidualnej jeździe na czas był drugi za Rosjaninem Wiaczesławem Jekimowem. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Atenach był szósty w jeździe na czas, a wyścig ze startu wspólnego ukończył na osiemnastej pozycji.

W lutym 2007 ogłosił zakończenie kariery sportowej.

Doping

Cieniem na jego karierze kładzie się wpadka dopingowa, był zdyskwalifikowany na sześć miesięcy w 2002 roku. Cztery lata później również został wykluczony z udziału w Tourze, z powodu głośnej afery dopingowej w Hiszpanii, znanej jako Operacja Puerto^[1][2].

W 2012 roku Sportowy Sąd Arbitrażowy uznał go za winnego złamania przepisów antydopingowych. Ukarano go dwuletnim zawieszeniem oraz anulowaniem wszystkich uzyskanych wyników od 1 maja 2005 roku^[3]. W czerwcu 2013 roku przyznał, że stosował doping^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Oficjalna strona kolarza (niem.)
• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-30)]. (ang.)