Jan Władysław Misiewicz

Jan Misiewicz
Ilustracja
Jan Misiewicz (1928)
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1877 lub 13 czerwca 1878
Trybuchowce

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1952
Sanok

Narodowość

polska

Odznaczenia
Austria war cross for merit.jpg
Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych

Jan Władysław Misiewicz (ur. 20 czerwca 1877 lub 13 czerwca 1878 w Trybuchowcach, zm. 8 lipca 1952 w Sanoku) – polski sędzia, działacz społeczny.

Życiorys

Grobowiec rodzin Bratrów i Misiewiczów w Sanoku

Jan Władysław Misiewicz[a] urodził się 20 czerwca 1877 w Trybuchowcach[1][2] lub 13 czerwca 1878[b]. Był synem Feliksa wzgl. Felicjana (zm. 2 marca 1918 w Sanoku w wieku 82 lat) i Felicji z domu Romańskiej (zm. przed 1918)[3][1].

Ukończył studia prawnicze. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby sądowniczej. W randze auskultanta C. K. Wyższego Sądu Krajowego pracował w C. K. Sądzie Krajowym we Lwowie od ok. 1903[4], potem w C. K. Sądzie Obwodowym w Tarnopolu od ok. 1904[5]. Następnie przeszedł do pracy w C. K. Sądzie Powiatowym w Kopyczyńcach (w okręgu C. K. Sądu Obwodowego w Tarnopolu), gdzie od ok. 1907 był adjunktem[6], a od ok. 1909 był sędzią[7][8][9]. Po wybuchu I wojny światowej od 6 listopada 1914 przebywał w Wiedniu[10]. Od ok. 1914 do 1918 sprawował urząd sędziego powiatowego przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku[11][12].

Po wybuchu wojny polsko-ukraińskiej w listopadzie 1918 został członkiem Komitetu Małopolskiej Straży Obywatelskiej w Sanoku[13]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w okresie międzywojennym najprawdopodobniej pracował jako urzędnik w Urzędzie Skarbowym Akcyz i Monopoli[14]. Na przełomie lat 20./30. pracował jako sędzia w Sądzie Okręgowym w Sanoku[15], którego był wiceprezesem od około 1930 do zniesienia tegoż w 1934[16].

Był wieloletnim prezesem Towarzystwa Polskiej Ochronki Dzieci Chrześcijańskich w Sanoku (działającej przy ówczesnej ul. Antoniego Małeckiego)[17][18]. W okresie międzywofjennym był członkiem sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1921, 1922, 1932, 1924, 1939) i w 1946 zaangażował się w próbę jego reaktywacji[19][20].

Prywatnie był fotografikiem[21][14] oraz bibliofilem, posiadał ok. 920 egzemplarzy dzieł[22]. Po zakończeniu II wojny światowej czynił starania na rzecz inwentaryzacji zasobów fotograficznych w Muzeum Ziemi Sanockiej[23]. Był autorem rozprawy pt. Losy bibliotek Sanoka i Ziemi Sanockiej do r. 1944[24], artykułu pt. Muzeum Ziemi Sanockiej z 1946[25].

W Sanoku zamieszkiwał przy ul. Fryderyka Szopena pod numerem[26][1] bądź 30[2]. Zmarł 8 lipca 1952 w Sanoku[1][2][27]. Pogrzeb odbył się 10 lipca 1952[1]. Został pochowany w grobowcu rodziny Bratrów na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku[2].

Jego krewnymi byli: Zygmunt Misiewicz (ur. 22 stycznia 1882 w Krystynopolu, zm. 6 października 1961 w Sanoku)[28], Eugenia Misiewicz z domu Romańska (ur. 29 października 1887 w Krystynopolu, do 1931 starsza kontrolerka pocztowo-telegraficzna w Sanoku[29], zamieszkująca w tym mieście przy ul. Szopena 33, zm. 14 października 1955 tamże)[30]. Był żonaty z Amalią z domu Słonarz[1]. Jego żoną była również Maria Misiewicz, córka Michała Hirschberg i Heleny z domu Krawczykiewicz (ur. 12 lipca 1889 we Lwowie, zm. 24 lipca 1973 w Sanoku)[31].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W wydaniach austro-węgierskich Szematyzmów był zamiennie wymieniany jako „Jan Misiewicz” bądź „Jan Władysław Misiewicz”. W niemieckojęzycznych publikacjach urzędowych z tego czasu figurował jako „Johann Misiewicz”.
  2. ↑ Data podana w treści inskrypcji nagrobnej.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 332 (poz. 63).
  2. ↑ a b c d Księga zmarłych i pochowanych w Sanoku na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej i Matejki od 1926 do 1956 r.. Sanok. s. 168 (poz. 3).
  3. ↑ Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 218 (poz. 31).
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1904. Lwów: 1904, s. 71, 73.
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1905. Lwów: 1905, s. 70, 125.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1906. Lwów: 1906, s. 82, 142.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1907. Lwów: 1907, s. 81, 142.
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908. Lwów: 1908, s. 146.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909. Lwów: 1909, s. 160.
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910. Lwów: 1910, s. 160.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1911. Lwów: 1911, s. 166.
  8. ↑ a b Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1912. Lwów: 1912, s. 162.
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1913. Lwów: 1913, s. 121.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1914. Lwów: 1914, s. 122.
    •Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1914. Wiedeń: 1914, s. 990.
  10. ↑ Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 141.
  11. ↑ Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1915. Wiedeń: 1915, s. 992.
    •Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1916. Wiedeń: 1916, s. 944.
    •Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1917. Wiedeń: 1917, s. 978.
  12. ↑ a b Hof- und Staatshandbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie für das Jahr 1918. Wiedeń: 1918, s. 1034.
  13. ↑ Edward Zając: Jak Sanok wybił się na niepodległość. Sanok: Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 1995, s. 20. ISBN 83-901466-3-0.
    •Maria Łapiszczak, Borys Łapiszczak: Sanok i dawne województwo rzeszowskie na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VI. Sanok: Poligrafia, 2003, s. 108. ISBN 83-915388-3-4.
    •Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 316. ISBN 978-83-60380-41-3.
  14. ↑ a b Autorzy fotografii. W: Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 491. ISBN 978-83-60380-26-0.
  15. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1927. Warszawa: 1927, s. 150.
    •Kalendarz Sądowy na Rok 1928. Warszawa: 1928, s. 75.
    •Kalendarz Sądowy na Rok 1929. Warszawa: 1929, s. 125.
  16. ↑ Kalendarz Sądowy na Rok 1930. Warszawa: 1930, s. 98.
    •Kalendarz Sądowy na Rok 1931. Warszawa: 1931, s. 79.
    •Kalendarz Sądowy na Rok 1932. Warszawa: 1932, s. 87.
    •Kalendarz Sądowy na Rok 1933. Warszawa: 1933, s. 91.
    •Kalendarz Informator Sądowy na Rok 1934. Warszawa: 1934, s. 114.
    •Dz.U. z 1934 r. nr 86, poz. 784.
  17. ↑ Edward Zając, Organizacje o charakterze gospodarczym, społecznym, kulturalnym i sportowym / Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 603.
  18. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 284, 286. ISBN 978-83-60380-41-3.
  19. ↑ Paweł Sebastiański, Bronisław Kielar: Wykazy członków Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. W: 125 lat sanockiego „Sokoła” 1889–2014. Sanok: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku, 2014, s. 151, 154, 156, 158. ISBN 978-83-939031-1-5.
  20. ↑ Anna Sebastiańska: Członkowie TG „Sokół” w Sanoku 1889–1946. sokolsanok.pl, 2009-11-29. [dostęp 2016-03-15].
  21. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 220, 222, 224, 314. ISBN 978-83-60380-26-0.
  22. ↑ Edward Zając, Środowisko kulturalne / Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 622.
  23. ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 5. ISBN 978-83-60380-26-0.
    •Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom III. Samorząd, oświata, organizacje, instytucje. Katalog zbiorów. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2018, s. 5. ISBN 978-83-60380-41-3.
  24. ↑ Edward Zając, Środowisko kulturalne / Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 622, 624.
  25. ↑ Jan Misiewicz: Muzeum Ziemi Sanockiej. cyfrowaetnografia.pl, 1946. s. 398–400. [dostęp 2016-07-06].
  26. ↑ Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 80.
  27. ↑ Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sygn. K/332/63.
  28. ↑ Księga Zmarłych 1959–1975 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 27 (poz. 79).
    •Zygmunt Misiewicz. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2020-06-16].
    •Zygmunt Misiewicz. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 2020-06-16].
  29. ↑ 97. Ruch służbowy. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 7, s. 141, 1 maja 1931. 
  30. ↑ Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 365 (poz. 82).
  31. ↑ Księga Zmarłych 1959–1975 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 169 (poz. 54).
    •Księga cmentarna 1 „A” lata 1962-1973, s. 113 (poz. 76).

Media użyte na tej stronie

AUT KuK Friedensbande BAR.png
Autor: Mimich, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka: wstążka dla części odznaczeń cywilnych oraz niektórych odznaczeń wojskowych nadawanych w czasie pokoju (Friedensbande) dla odznaczeń austro-węgierskich:
Austria war cross for merit.jpg
austria war cross for merit first class
Tomb of Bratro family at Central Cemetery in Sanok (Matejki part) 2013a.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grobowiec rodziny Bratro w części „Matejki Stary” Cmentarza Centralnego w Sanoku
Jan Misiewicz (1928).jpg
Jan Misiewicz (1928)