Jan Wiernikowski
Jan Nepomucen Wiernikowski (ur. 11 maja 1800 w Kosiejsku, pow. Mozyrski, zm. 1877 w Charkowie[1]) – polski językoznawca, nauczyciel, syn Antoniego Wiernikowskiego hr. Janina.
Życiorys
W 1810 rozpoczął naukę w gimnazjum w Mozyrzu. Od 1817 studiuje na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim - m.in. u prof. Grodka - otrzymał stopień magistra. Jeden z 9 Filaretów skazanych w procesie. Po procesie filaretów - zesłany do Symbirska - został nauczycielem gimnazjalnym języków starożytnych.
Pracował również jako nauczyciel w Wiatce (okresowo wspólnie z Teodorem Łozińskim). Następnie studiował języki wschodnie w Petersburgu[1].
Został powołany na katedrę języków wschodnich na Uniwersytecie w Kazaniu[1] (według innych źródeł wykładał historię i geografię starożytną) a następnie w Charkowie.
Tłumacz Pindara, Sarbiewskiego, Hafeza[2]. Publikował w wydawnictwie J. Zawadzkiego w Wilnie.
- "Frytjof. Poemat bohaterski we XXIV pieśniach", Jezajasz Tegner, tłum. Jan Wiernikowski, Petersburg 1861.
- "Aksel" Romans, Jezajasz Tegner, tłum. Jan Wiernikowski
- "Niektóre celniejsze ody Pindara z potrzebnemi do ich zrozumienia objaśnieniami, textem greckim i tłumaczeniem prozaiczném. Przekład Jana Wiernikowskiego. Wilno. Józef Zawadzki własnym nakładem r 1824."
Przypisy
- ↑ a b c Stanisław Zieliński , Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 590 .
- ↑ Majewska Barbara, Gazele Hafiza w niepublikowanym przekładzie Wiernikowskieego, Przegląd Orientalistyczny nr 1 (33), Warszawa 1960, s. 39-68.
Bibliografia
- Gozdawa Marek "Mozyrz. Luźne kartki z przeszłości" S.88-89
- Richard Otto Spazier "Historja powstania narodu polskiego w roku 1830 i 1831", tom 1, s. 85
Linki zewnętrzne
- Jan Wiernikowski – tłumaczenia w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Jan Nepomucen Wiernikowski