Jan Wiktor (1812–1877)

Jan Wiktor
Data urodzenia

16 maja 1812

Data śmierci

20 kwietnia 1877

Miejsce spoczynku

Cmentarz w Zarszynie

Narodowość

polska

Rodzice

Euzebiusz, Joanna

Małżeństwo

Adela z d. Czermińska

Dzieci

Kazimierz, Helena

Krewni i powinowaci

Jakub, Aniela, Józef (rodzeństwo), Jan (wnuk)

Jan Duklan Wiktor[a] herbu Brochwicz (ur. 16 maja 1812, zm. 20 kwietnia 1877) – polski ziemianin, właściciel dóbr.

Życiorys

Nagrobek Jana Wiktora w Zarszynie
Ulica Jana Wiktora w Sanoku

Jan Duklan Wiktor urodził się w 1812[1]. Był synem Euzebiusza Tomasza Wiktora z Wróblika herbu Brochwicz (1785-, członek Stanów Galicyjskich) i Joanny z domu Grodzickiej herbu Łada[1]. Jego rodzeństwem byli: Jakub (1814-1887), Aniela (1816-1877, właścicielka dóbr Niebocko, dwukrotnie zamężna pod nazwiskiem Kraińska), Józef (1817-1854, właściciel dóbr Wojkówka)[1].

Jan Wiktor objął majątek w Zarszynie, gdzie zamieszkał[2]. W połowie XIX wieku był właścicielem posiadłości tabularnej Zarszyn, Długiem[3]. Posiadał też dobra Wola Sękowa, Wróblik Szlachecki, Nowotaniec, Makowiska[1].

Był wybierany do Rady c. k. powiatu sanockiego jako reprezentant grupy większych posiadłości: w 1867[4], 1870[5].

W 1870 Jan Wiktor był uprawniony o wyboru posłów na Sejm Krajowy Galicji jako posiadacz dóbr tabularnych Długie, Posada Zarszyńska i Zarszyn (analogicznie jego brat Jakub jako posiadacz majątków Wola Sękowa i Wola Jaworowa)[6].

Wraz z żoną Adelą był fundatorem kościoła w Zarszynie (budowany w latach 1867-1872), a na jego frontonie umieścił napis o treści: „Z darów Twoich Panie niesiemy Ci ofiarę!”[7]. Zgłoszony do udziału w Wystawie Powszechnej 1873 w Wiedniu przedstawiał w grupie II (rolnictwo, leśnictwo itp.) jęczmień, groch, konopie[8].

W latach 70. był członkiem wydziału okręgowego C. K. Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Sanoku[9].

Zmarł 20 kwietnia 1877[10][1]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym w Zarszynie 24 kwietnia 1877[10]. Jego żoną od 1841 była Adela (Adeliada) z domu Czermińska herbu Cholewa (1824-1904)[11]. Ich dziećmi byli: Kazimierz (1845-1903), Helena (1850-1873, po mężu Fihauser), a wnukiem Jan (1878–1944)[12].

Na obszarze dzielnicy Dąbrówka w Sanoku jedna z ulicy została nazwana imieniem Jana Wiktora[13].

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji administracyjnej Austro-Węgier był określany w języku niemieckim jako „Johann Wiktor”.

Przypisy

  1. ↑ a b c d e Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 730.
  2. ↑ Gospodarstwo, przemysł i handel. „Gazeta Lwowska”. Nr 163, s. 946, 17 lipca 1872. 
  3. ↑ Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 44, 255.
  4. ↑ Nowiny z kraju i z zagranicy. Sanok. „Dziennik Lwowski–Dodatek”. Nr 166, s. 2, 21 października 1867. 
    •Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1868. Lwów: 1868, s. 399-400.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1869. Lwów: 1869, s. 274-275.
  5. ↑ Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 353.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkiem Księstwem Krakowskiem na rok 1870. Lwów: 1870, s. 280.
  6. ↑ Wykaz posiadaczy dóbr tabularnych uprawnionych do wyboru posłów, w ciele wyborczym posiadaczy większych majętności byłego Obwodu sanockiego. „Gazeta Lwowska”. Nr 126, s. 773, 3 czerwca 1870. 
  7. ↑ Kozłowski 1903 ↓, s. 468.
  8. ↑ Gospodarstwo, przemysł i handel. „Gazeta Lwowska”. Nr 163, s. 2, 17 lipca 1872. 
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1873. Lwów: 1873, s. 474.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1875. Lwów: 1875, s. 518.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877. Lwów: 1877, s. 510.
    •Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1878. Lwów: 1878, s. 501.
  10. ↑ a b Jan Wiktor. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2022-06-15].
  11. ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 729.
  12. ↑ Kozłowski 1903 ↓, s. 467, 468.
  13. ↑ Wykaz nazw ulic niasta Sanoka. bip.um.sanok.pl. [dostęp 2016-06-03].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tomb of Jan Wiktor at Cemetery in Zarszyn.jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Nagrobek Jana Wiktora na Cmentarzu w Zarszynie
Jana Wiktora Street in Sanok (2016).jpg
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ulica Jana Wiktora w Sanoku.