Jan Wojtkiewicz

Jan Wojtkiewicz

Wysoki

podporucznik
Data i miejsce urodzenia	8 maja 1888 Włodawa
Data i miejsce śmierci	4 sierpnia 1915 Kamionka
Przebieg służby
Lata służby	1911–1912 1914–1915
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	1 pułk ułanów
Stanowiska	komendant plutonu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Jan Wojtkiewicz ps. „Wysoki” (ur. 8 maja 1888 we Włodawie, zm. 4 sierpnia 1915 pod Kamionką) – podporucznik Legionów Polskich, kawaler Orderu Virtuti Militari, działacz niepodległościowy.

Życiorys

Był synem Konstantego i Marii z domu Wargońska. Student Uniwersytetu w Bonn. Powołany do armii rosyjskiej celem odbycia w latach 1911–1912 służby wojskowej w 2 Brygadzie Artylerii^[1].

W sierpniu 1914 wstąpił w szeregi Legionów Polskich w których otrzymał przydział do 1 pułku ułanów. Awansowany na stopień podporucznika oraz wyznaczony został w 1 szwadronie na dowódcę 2 plutonu. Wykazał się męstwem walcząc pod Kamionką. Zginął wycofując oddział którym dowodził, a znajdujący się pod silnym ostrzałem artylerii nieprzyjaciela. Utrzymywał jednocześnie ład i karność w szeregach oddziału. Za czyn ten odznaczony pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari^[1]. Kawaler^[1].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5297 – pośmiertnie 17 maja 1922^[2][3]
• Krzyż Niepodległości^[1]

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
• Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.